انتخابات 88
آفتاب که کف مرداب را به روی آب آورد

جنبش سبز، بزرگترین شکاف را درحاکمیت بوجود آورد. و یا شاید بهتر باشد بگوئیم این جنبش عمق شکاف موجود در حاکمیت جمهوری اسلامی را هم عمیق تر کرد و هم آشکارتر. در تمام سطوح حاکمیت  دو نگاه نسبت به این جنبش بوجود آمد. یک نگاه که در اقلیت بود اما قدرت سرکوب را داشت:

1- رهبر و نظامی ها و امنیتی های بدنامی بود که در بیت و نهادهای وابسته به بیت رهبری جمع شده اند و همچنین غارتگران و به ثروت و قدرت رسیدگان. همه آنها قدرت را زیر پای خود سست دیدند و بویژه رهبر!

نگاه دیگر که در جامعه بود و اکثریت بود و یا اگر درحاکمیت بود بسرعت واقعیت را درک و تا آنجا که جسارت داشت به آن اعتراف کرد:

2- نگاه پیرامونیان حاکمیت و توده وسیع مردم ایران که خواهان تحول اساسی در جمهوری اسلامی بودند.

اگر خامنه ای سمبل و پرچمدار گروه اول بود، هاشمی پرچمدار یگانه گروه دوم نبود، بلکه با آینده نگری و تیزهوشی در تحلیل، بحرانی که در جمهوری اسلامی رو به گسترش بود و شکاف در حاکمیت را عمیق می کرد بسرعت درک کرد و یارگیری درون حکومتی را ممکن تر. او در سایه پرچمداران گروه دوم حرکت کرد. چنان که آخرین نماز جمعه او در تهران به بزرگترین سرمایه سیاسی و پایگاه مردمی اش تبدیل شد.

واکنون، هاشمی در آخرین صحبت هایش، در دیدار با نمایندگان ادوار مختلف مجلس تلویحا و بی آن که نام خامنه ای را بیآورد، گفت که او میداند اشتباه کرده اما نمی خواهد این را بپذیرد و عقب نشینی کند! (خبر این دیدار را در همین شماره پیک نت می خوانید.)

پیک نت   24  اســــــفند