به خود اجازه بدهیم

آنها که هر گردی را "گردو" می بینند و از حکومت اسلامی در ایران ناله می کنند، فکر می کردند بشار اسد که سقوط کند حتما خامنه ای هم سقوط می کند، بنابراین "زنده باد سقوط بشار اسد". حتی به قیمت تبدیل سوریه به لیبی دوم. هرخبری را که رسانه های فارسی زبان و بویژه رادیو اسرائیل از رویدادهای سوریه پخش کردند سکه نقد گرفتند و تکرار کردند. عادت نداشتند و هنوز هم به شهادت یکسویه نگری نسبت به رویدادهای اوکرائین عادت ندارند زیاد به خود زحمت پی جوئی همه سویه اخبار را بدهند و به همین دلیل خطر حکومت اسلام سلفی را در سوریه ندیدند. همچنان که ویرانی تمام زیر ساخت های اقتصادی سوریه، جنایاتی که گروه های آدمکش در سوریه کردند و می کنند را ندیدند. این را با توجه به پیام های روی فیسبوک پیک نت در باره اخبار این روزهای اوکرائین و یا ای میل هایی که با مضمون "دایه مهربان تر از مادر" برای ما می فرستند می نویسیم. می نویسیم تا درباره رویدادهای اوکرائین توصیه کنیم کمی به نگاه خود اجازه وسعت بدهید. سریع قضاوت و پیشداوری نکنید. تنها بعنوان یک نمونه از خود سئوال کنید که چرا بزرگترین تظاهرات خیابانی این روزهای مردم جمهوری بوزنین که به سه هفته رسیده در رسانه های جهانی پوشش ندارد؟ چرا وقتی تحصن معروف به "والستریت" را پلیس امریکا با خشونت تمام سرکوب کرد کسی به فکر دمکراسی نبود؟ بر یونان چه می گذرد؟ اگر مشکلات اوکرائین با پیوستن به اتحادیه اروپا حل می شود، چرا مشکلات مردم یونان حل نمی شود؟ تکه پاره شدن  یوگسلاوی سابق و فاجعه نسل کشی در میان ملیت های آن جمهوری فدراتیو درس آموز نیست؟ و این غم انگیز نیست که از درون نارضائی مردم اوکرائین از اوضاع اقتصادی – سیاسی این کشور و دولت های فاسدی که دو دهه بر این کشور حکومت کرده اند خطر حاکمیت رسمی فاشیست ها در اوکرائین را نبینیم؟ اروپا را برای فرار از بحران ساختاری اقتصادی به دهه 1930 باز نمی گردانند؟ سابقه تاریخی سلطه لهستان بر اوکرائین و نقش کنونی دولت این کشور در کنار دولت آلمان در حوادث اوکرائین را نباید ببینیم و بدانیم؟

پیک نت 6 اسفند