|
صف طویلی که این روزها مردم در دو طرف مراکز توزیع سبد کالای
دولتی برای دریافت یک کیسه چند کیلوئی برنج و دو عدد مرغ و دو
بطری روغن و... بستند، عمق فاجعه ای را که دولت احمدی نژاد تحت
حمایت رهبر جمهوری اسلامی و فرماندهان سپاه و شورای نگهبان در
ایران بوجود آوردند به نمایش گذاشت. این فاجعه در سالگرد
انقلابی به نمایش در آمد که بزرگترین خیانت ها را به آرمان های
واقعی آن کردند. میلیون ها مردم ایران معطل دو عدد مرغ و 5
کیلو برنج رایگان اند و میلیاردها دلار پول غارت شده همین مردم
در جیب امثال محمد خاوری، علینقی خاموشی، بابک زنجانی، ناصر
صراف و صدها نمونه آنهاست و همگی در پناه سپاه پاسداران و بیت
رهبری. یکصد میلیارد دلار پول نفت مملکت با سیاست اتمی و نظامی
و باصطلاح راهبردی رهبر جمهوری اسلامی در بانک های خارجی توقیف
است. مقدرات یک مملکت 70 میلیونی را یک جوجه طلبه جاه طلب و
تازه به قدقد افتاده بنام آقا مجتبی بدست گرفته و ابوی از
سیاست های وی در هدایت امور داخلی مملکت ستایش می کند! این
فاجعه هنوز کامل نیست و به همین دلیل سیاست راهبردی – جمعیتی
رهبر جمهوری اسلامی، ایران 200 میلیونی و بلکه 250 میلیونی
است! وقتی یکنفر از تعداد فرزندان یک خانواده تا مسائل اتمی
کشور تصمیم گیرنده می شود، حاصلش همین صفی است که این روزها به
نمایش در آمد و این تازه گوشه ای از فاجعه است. لایق ترین و
دست پاک ترین مدیران سه دهه گذشته را بدستور آقا و آقازاده
زندانی و حصر خانگی کرده اند با این توهم آقای خامنه ای که هر
انقلابی ریزش و رویش دارد و نسل انقلاب ریزش کرده و نسل بابک
زنجانی و مداحان فاسد و مسلح به چماق و سلاح کمری، محمدعلی
رامین ها، آقا مجتبی و... رویش کرده اند. اگر سنگ روی سنگ بند
بود، حتی با دیدن همین فقر و نیازی که این روزها در ایران به
نمایش خیابانی در آمد، باید تمام این دارو دسته به زندان منتقل
می شدند و آنها که در زندان اند آزاد می شدند تا به مدیریت
مملکت در کنار کابینه حسن روحانی کمک کنند. اگر سنگ روی سنگ
بند بود، پرونده انتخابات 88 را میدادند به یک دادگاه واقعا
ملی تا کودتاچی های آن انتخابات که مجرمین وضع کنونی مملکت اند
به پشت میز محاکمه فراخوانده شوند. طراحان توزیع پول نقد
بعنوان رایانه نقدی که به تورم و گرانی در مملکت دامن زد،
زمینه سازان تحریم های جهانی، مبتکران تشکیل بانک هائی که مثل
قارچ در دوران احمدی نژاد از زمین روییدند، فریبکارانی که می
خواستند نفت را به سر سفره مردم بیآورند، دروغگویانی که بنام
مردم در تریبون نماز جمعه ها خطبه می خوانند، فرماندهان بسیج و
سپاه که دم از بسیج دهها میلیونی می زنند و... اینها همه باید
به دادگاه ملی سپرده می شدند. آن گله فراکسیون آدمکشان و مردم
فروشانی باید تسلیم دادگاه می شدند که بنام نماینده همین مردم
غارت شده در مجلس نشسته اند و حالا طرح تحقیق و تفحص سبد کالای
دولتی را در مجلس تهیه کرده اند. اگر مجلس، مجلس بود تحقیق و
تفحص واقعی را از آنجا آغاز می کرد که این فقر و فلاکت حاصل
کدام سیاست های داخلی و خارجی 8 سال گذشته است؟ نه آن که تحقیق
و تفحص کند که برنجش هندی است یا غیر هندی و چرا به عده ای
داده نشده است. که این سئوال آخر خود اعتراف به گسترده تر بودن
صف غارت شدگان است. این گله نمایندگان نیز خود متهمین حامی 8
سال فاجعه آفرینی دوران احمدی نژاد اند. دولت از بیم همین
مجموعه متهمینی که به آنها اشاره شد، بجای طرح "کوپن کالا" طرح
"سبد کالا" را اجرا کرد تا نگویند "کوپنیسم" یعنی "کمونیسم" و
طراح مظلوم دوران جنگ با عراق آن "بهزاد نبوی" در گوشه زندان
است. و لابد در سالگرد انقلاب 57 و در جمع بندی دهه فجر که
حداقل دو دهه زجر میلیون ها مردمی است که ین روزها در خیابان
به نمایش در آمد، مقام معظم و فرزانه رهبری و فرمانده کل قوا
در ستایش دستآوردهای دوران خود سخنرانی خواهد کرد.
پیک نت 15 بهمن |
