|
صدها تن از دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشوربمناسبت
سالگرد
22 بهمن ماه با محمد خاتمی دیدار و گفتگو کردند. در این دیدار
خاتمی خطاب به دانشجویان گفت:
خواست مردم در انقلاب نظام جانشینی بود که جنبه‌های منفی در آن
نباشد و جنبه‌های مثبت تحقق پیدا کند. اینکه اینقدر تاکید روی
جمهوری اسلامی شده با توجه به اصطلاحات خلافت و حکومت اسلامی
همین است. خواست تاریخی ملت ما آزادی در برابر استبداد، پیشرفت
در مقابل عقب افتادگی و استقلال در مقابل وابستگی به بیگانه
بود.
آیا انقلابی که ایجاد شده روند امور بر همان اساس است یا
انحراف ایجاد شده؟، وقتی می‌گویم اصلاحات این است که اگر در
مقام ساختن و سازندگی مشکلات وجود دارد ما با تکیه بر
معیارهایی که انقلاب و مردممان داشتند بخواهیم آن روش ها را
اصلاح و به سوی آرمان‌ها حرکت بکنیم.
من واقعا تعبیر حماسه سیاسی را درمورد انتخابات اخیر قبول
دارم. یکی از دستاوردهای بزرگ آنچه رخ داد، نزدیک تر شدن دولت
و ملت بود. ما اتکایی جز مردم و خواست مردم نداریم، وقتی این
فاصله می‌افتد، مشکلات بزرگی ایجاد می‌شود که از جمله آنها
آسیب پذیر تر شدن مردم در مقابل توطئه‌ها و فشارهای بیگانگان
یا فعال تر شدن نیروهای منفی در درون جامعه است و ما در طی
سالهای گذشته لحظه به لحظه جدایی
بیشتر میان دولت و ملت را می‌دیدیم. این جو را فاصله این
انتخابات کمتر کرد.
شعارهایی مطرح شد و حداقل تعهداتی که ریاست محترم دولت در قبال
مردم مطرح کرد و داد، خواست مردم بود و حادثه در مسیر تامین
خواست‌هایی بود که در مسیر انقلاب ما بود.
این حماسه باید با رفع کدورت‌هایی که در این سال‌ها ایجاد شده
تکمیل بشود، منشاء آن را فعلا
کاری ندارم، نفرت‌ها و کدورت‌هایی که رخ داده است مسائلی است
که خیلی به کشور ما آسیب زد.
ما نیاز داریم از این انتخابات و دولت استفاده بکنیم تا
زمینه‌های هم دلی را در کشور تقویت بکنیم و مشکلات عدیده‌ای که
بخشی از آن ناشی از بد اداره کردن کشور و مشکلات درونی و غفلت
از خواست ملت و عدم احترام به آنها بوده و بخش دیگر ناشی از
فشارها و تحریم ها را حل بکنیم. برای حل آنها نیازمند همدلی
هستیم.
می‌خواهم به مردم عزیز که شما نخبگان و نمایندگان آنهائید عرض
کنم که به این مشکلات توجه داشته باشند و توقعات خودشان را با
توجه به حجم مشکلات و امکانات محدود دولت جلب بکنند که این
تصور و تقاضا را نداشته باشند که یک شبه مسائل حل بشود. توجه
داشته باشید همه کارها در اختیار دولت نیست، بعلاوه
کارشکنی ها بسیار در مقابل
دولت فراوان است.
دولت با یک سری فوریت هایی روبرو است که آنها باید حل بشود،
وقتی می‌آیند و به رییس دولت می گوید ذخیره گندم شما که باید
60-70 روز باشد، امروز کم شده است این از مسائلی است که باید
در اولویت قرار گیرد، بنده خودم یادم هست سال 78 یا 79 در
آستانه عید نورز که همه مردم می‌خواستند شاد باشند به من گزارش
دادند ذخیره گندم در تهران 3 روز است و این یعنی از مرز بحران
هم گذشته است، بنده این را به هیچ کس نگفتم حتی به رهبری هم
نگفتم، تمام تلاش من و وزارت بازرگانی و دیگران این بود که با
انتقال گندم‌هایی که در استان های دیگر بیشتر است ذخیره تهران
را بالا ببریم تا از این بحران بگذریم حتی با قیمت بالاتر و هر
طوری که می‌شد تلاش کردیم این اتفاق بیافتد و واقعا آن دو سه
شبی که گفتند مشکل تا حدودی حل شده تمام ذهن من مشغول این
مساله بود.
می‌خواهم این را بگویم که خیال نکنید که دولت فراغت بال دارد و
نمی پردازد به بسیاری از مسائل دیگر؛ این دولت با مسائل و
مشکلات فراوانی روبروست. ملت توجه داشته باشد که هم مشکلات
روزمره خیلی سنگینی دارد هم میراثی که از گذشته مانده است
بسیار میراث سختی است و اصلاح ان سخت است و امکانات دولت که
اندک.
نکته دیگر خود دولت است و آن اینکه این مسائل فوری او را غافل
از مسائل اساسی نکند، بخصوص انچه را با مردم در میان گذاشته و
به خاطر آن رای گرفته و تعهد کرده است و از جمله اساسی ترین
آنها حقوق اساسی مردم است.
انصافا در همین مدت کم ما شاهد موفقیت‌های نسبتا
خوبی در مورد دولت هستیم. حتی در مسائل اقتصادی و
مدیریتی کشور. شما فضای دانشگاهها و مطبوعات و جامعه را دیده
بودید و می بینید که بالاخره تغییر کرده که نفس خود همین
انتخابات سبب این فضا در جامعه شده است. 8 درصد کاهش نرخ تورم
و استقبال از تولید وسرمایه گذاری در کشور نکات مثبتی است.
وضعیت بین المللی در حال سامان پیدا کردن است. در تحریم‌ها
شکاف ایجاد شد، فشارها کاهش یافت و اینکه هیات‌های عالی رتبه
اروپایی و... می‌آیند و قرارداد می‌بندند. اینها نشان از تغییر
است.
اقتدار ملی ما در گرو پیشرفت و توسعه است که طی سالهای گذشته
با وقفه عجیبی روبرو شده است. با آن وضعیت وپول هنگفت نفت رشد
منفی را شاهد بودیم. عسلویه از جای پر رونق تبدیل به جای گرد و
خاک گرفته شد. سرمایه‌هایی که از کشور خارج شد نشانه وضعیت
نامناسب کشور در این بخش در سالهای گذشته بوده است.
اقتدار ملی در گرو پیشرفت و توسعه است که آن هم در گرو تولید
روز افزون و کار افرینی و ابتکار و ابداع است و این کار باید
بدست بخش خصوصی انجام شود و باید از موقعیت هایی که هست در این
زمینه استفاده بکند.ما در زمان خود مالیات را از 45 د صد به 25
در صد برای بخش خصوصی کاهش دادیم و صندوق توسعه ملی را برای
بخش خصوصی ایجاد کردیم اینها مشکل پیدا کرده و بهم خورده است.
ما برای توسعه نیاز به بیرون داریم، نیاز به معنای ذلت نیست ما
هم امتیازاتی داریم از جمله موقعیت فوق العاده مهم ما در منطقه
است که می تواند در تبادل نیازها به این نکات مثبت تکیه بکنیم
و انچه را می خواهیم بگیریم.
ما نیاز داریم به سرمایه و امکانات خودمان. سرمایه هایی هست
که ایرانیان خارج از کشور دارند ما به سرمایه تکنولوژی و بازار
جهانی احتیاج داریم، دیپلماسی فعال یعنی بهره مندشدن از این
جریانات؛ حالا که موفق شده و گام اول را محکم برداشته، باید در
زمینه گسترش ضوابط با احترام متقابل وعادلانه و نیز زمینه برای
جذب امکانات و دانش خارجی و تکنولوژی خارجی با حفظ منافع ملی
تلاش بکنیم.
باید ده‌ها عسلویه در مملکت ایجاد بشود، باید در تولید بتوانیم
با تکنولوژی‌های نوینی که در دنیا هست کارایی بیشتر ایجاد
بکنیم. اما پیشرفت شرایطی دارد که باید فراهم بشود. دیپلماسی
خارجی باید همت خود را خرج جذب امکانات خارجی به کشور، جذب
تکنولوژی خارجی و نیز حضور در بازارهای خارجی برای پیشرف بکند.
این بدان معناست که توجه ویژه‌ای به آموزش عالی به دانشگاهها
ومراکز پژوهشی ما بشود وشرط اول این است دانشگاهی ما، استاد ما
، دانشجوی ما، احساس حرمت و امنیت بکند، حیات دانشگاه ما به
آزادی اندیشه، بیان و فکر و اطلاعات در جامعه است که متاسفانه
وجود نداشته و باید این را ایجاد بکنیم که حتما این فضای
سالهای اخیر، این ستاره‌دارکردن‌های بی‌مورد، بی حرمتی به
استاد و جایگزین کردن استادان با سابقه با کسانی که با شرایط
خاصی آمدند مانعی بر تحقق این مهم بوده است.
در راس دولت باید اتاق های فکری با حضور اندیشمندان و متفکران
تشکیل بشود و در هر دستگاهی اتاق فکر
باشد.
اتصال دولت با حوزه‌های علمیه به خصوص بزرگان آن که متاسفانه
بعضی جریانات دائما در حال تخریب آن هستند نکته مهم دیگری است
که دولت باید نسبت به آن اهتمام ورزد، البته بزرگان حوزه علمیه
شانشان اجل بر این است که تحت تاثیر آن قرار بگیرند ولی تزریق
و دروغگویی و ذهنشان را درگیر می‌کنند که دولت می تواند این
ذهنیت ها را درست بکند.
توصیه بنده ارتباط مستمر دولت با بدنه اندیشمند و روشن حوزه
های علمیه است.
نکته مهم دیگر تقویت بیشتر رابطه دولت و ملت است که در این بخش
که رسانه ملی که از دولت
ارتزاق می‌کند اگر نگوئیم خرابکاری لااقل به آقای رئیس‌جمهور و
دولت، کم لطفی دارد و دولت محترم باید ارتباط خود را با ملت از
طریق رسانه‌ها و تشکیلاتی که ارتباط را با مردم دارند داشته
باشند.
اصحاب فرهنگ، اندیشه و هنر
تحقیر را بر نمی تابند، در بسیاری از مقاطع انها تحقیر شدند،
به آنها توهین شده، باید دولت به عنوان حامی آنها در عرصه
باشد و بخصوص آزادی‌های مثبت برای این بخش بسیار مهم است.
هر اندازه دولت به تعهداتش به مردم پایبند بوده، فشارها بر
ایشان بیشتر شده، آقای رئیس‌جمهور باید متکی بر مردم باشد و
روی تعهداتش بماند.
راه پرسنگلاخی پیش رو است.
پیک نت 23 بهمن |
