|
رهبر جمهوری اسلامی در دیدار اخیرش با کسانی که بنام مردم
تبریز به نزد وی برده شده بودند خیلی زیر لبی و گذرا دو اشاره
کرد. نخست این که بالاخره قبول کرد که مردم به رهبری او انتقاد
دارند و دوم ضعف نیروی نظامی ایران که باید جبران و مدرنیزه
شود.
در مورد اول، اشاره ای که او کرد یک درک ملی و عمومی در ایران
است و همه میدانند که آنچه گریبانگیر مردم شده در دوران رهبری
او روی داده و مسئولیت اول با شخص وی است. اما در مورد دوم:
واقعیت اینست که ارتش از نیمه دوم جنگ با عراق به حاشیه رانده
شد و سپاه پیش کشیده شد که البته در دوران ریاست جمهوری روحانی
تا حدودی این مسئله درحال جبران است. واقعه دوم مربوط به دوران
پس از جنگ است که سپاه بتدریج آلوده به مسائل اقتصادی، تجارت،
قاچاق، بورس بازی و ... شد و از مسئولیت و وظیفه اصلی خود که
دفاع از کشور است غافل ماند. این که سپاه قدس در سوریه جنگیده
را نمی توان به حساب توانمندی سپاه گذاشت زیرا افراد در سپاه
قدس با حقوق و مزایا به سوریه اعزام شدند. از کشورهای مختلف و
از جمله افغان ها و عراقی ها. ضمنا رهبری عملیات با روسیه و
ارتش سوریه بود و ایران و حزب الله لبنان چرخ پنجم بودند که
توانستند تا حدودی آموزش ببینند. در عرصه دیگر نیز سپاه عملا و
همزمان با فعالیت های اقتصادی درگیری مسائل سیاسی، انتخاباتی و
صف بندی های حکومتی بوده و همچنان نیز هست. این مسئله را از
روی اظهار نظرهای سیاسی بی وقفه فرماندهان سپاه که منتشر می
شود می توان دیدن و خواند و شنید و بی شک کشورهای منطقه و فرا
منطقه ای نیز به آن توجه دارند. دراین میان شعاری هم علیه
اسرائیل و امریکا و نابودی آنها میدهند که حرف مفت است. در
داخل کشور نیز بدلیل همین آلودگی به مسائل اقتصادی و سیاسی و
سرکوب های امنیتی اعتبار سپاه در میان مردم بشدت ضربه دیده و
کاهش یافته است. بدین ترتیب سپاه هم از آموزش عقب ماند و هم از
تکنولوژی نظامی بی وقفه درحال تکامل در جهان. نیروی هوائی
ایران بشدت ضعیف است، ارتش موتوری آن نیز به همچنین. چرخی در
خلیج فارس با قایق زدن به معنای قدرت دریائی نیست. هیچ کشوری
امنیت خود را متکی به پرتاب موشک نمی کند. کاری که در جمهوری
اسلامی می شود. آیا رهبر جمهوری اسلامی با توجه به همین
واقعیات با حسن روحانی بر سر کوتاه کردن دست سپاه از مسائل
اقتصادی و بازگرداندن آنها به سر کار اصلی شان یعنی مسائل
نظامی موافقت کرده است؟ آیا اشاره او به ضرورت مدرنیزه شدن
نظامی ایران با قبول همین ضعف هائی است که اشاره کوچکی به آن
شد؟ آیا از بودجه ردیف 17 که نهادهای مذهبی و آیت الله های
حکومتی می گیرند و برای خود بارگاه درست می کنند و یا میخورند
و یک آب هم بالای آن می خواهند کم کنند تا بودجه کافی برای
مدرنیزه کردن قدرت دفاعی فراهم شود؟ اگر این بودجه باید رسمی
باشد و باید دولت تامین کند، نباید بنیادهای عظیم اقتصادی
مانند مستضعفان و خاتم الانبیاء و بانکهای وابسته به سپاه و
بویژه آستانقدس رضوی به دولت مالیات بدهند و برخی از آنها از
سپاه جدا شوند؟ آیا با همین هدف ها خانه تکانی در میان
فرماندهان سپاه در پیش است؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 3 اسفند |
