|
سیاست امریکا در خلیج فارس برپائی جنگی است که ایران در آن غرق
شود. این که ایران چقدر قدرت نظامی دارد و یا ندارد، شاید برای
فرماندهان نظامی و رهبر جمهوری اسلامی مهم باشد اما برای
امریکا مهم نیست. برای امریکا برپائی یک جنگ مهم است. بویژه که
این جنگ جنبه مذهبی و عربی علیه ایران داشته باشد که پیوند
عربی با کشورهای منطقه ندارد. در این جنگ اگر انتقال نفت به
سوی اروپا و هند و چین قطع شود به سود امریکاست زیرا آنها را
در تنگنای سوخت قرار میدهد و ایران را در فلج اقتصادی و تشدید
بحران رو به شورش فرو می برد. شواهدی وجود دارد که راس حاکمیت
جمهوری اسلامی به این خطر پی برده و مانورهائی را در جهت کاهش
تنش های سیاسی در داخل حکومت و تلاش هائی برای پرهیز از افتادن
در دام جنگ منطقه ای آغاز کرده است. از جمله کوشش برای ترمیم
مناسبات ویران شده با عربستان سعودی. یعنی همان نکته ای که
هاشمی رفسنجانی بارها آن را توصیه کرده و حتی خود داوطلب شده
بود به عربستان برود و راه حلی برای آن پیدا کند. فاصله گیری
عراق از ایران، سقوط دولت متمایل به همکاری با حزب الله در
لبنان و بیم پاکستان از افتادن در جنگ داخلی (به تحریک امریکا
با هدف خلع سلاح اتمی این کشور مسلمان به سود اسرائیل) و پا پس
از کشیدن از جنگ کرکوک و .... نشانه های این تعقل است.
از آنجا که مناسبات نظامی و سیاسی با روسیه بسیار پیشرفته است،
هیچ بعید نیست که آنها نسبت به پرهیز از افتادن در دام سیاست
امریکا هشدارهائی به جمهوری اسلامی داده باشند. اگر نظام به
این جمع بندی رسیده باشد، که شواهد نشان میدهد چنین است، آنوقت
باید گشت دنبال دستهائی که بنام دوستی و بنام انقلابیگری حمله
و به آتش کشیدن سفارت عربستان در تهران و کنسولگری آن در مشهد
را پیاده کردند و شد آنچه نباید می شد، اکنون نیز آن سیاست را
در چارچوب همین عنوانی که روزنامه کیهان در تائید اتهام ترامپ
منتشر کرده پیش می برند. ترامپ می گوید موشک شلیک شده از یمن
به طرف عربستان کار ایران است و کیهان نیز درست همین سخن را
تائید و تبلیغ می کند. اراده ای در جمهوری اسلامی وجود دارد که
دست های حادثه ساز را در ایران قطع کند و سیاست پرهیز از جنگ
را استراتژی ایران کند؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 16 آبان |
