پيک نت peiknet

منتخب اخبار شهرستان ها و استان ها

در آن سالها که تلفن نبود، اف اف نبود، برق نبود و زنگی در خانه به صدا در نمی آمد، این کوبه وسیله خبر به صاحبخانه بود که یکی از اعضای خانواده بازگشته و یا مهمان آمده و یا همسایه برای کاری و یا خبری و یا سئوالی مراجعه کرده است. این کوبه ها که اشکال مختلف داشتند به درهای چوبی میخکوب می شدند. حالا هم این کوبه ها و هم درهائی که سینه خود را تسلیم این کوبه ها کرده بودند به تاریخ پیوسته اند و گهگاه برخی از آنها – چه در و چه کوبه- در عتیقه فروشی ها یافت می شود که از قیمتش نپرسید! در بوشهر کلکسیونی از این کوبه ها تهیه شده که در لینکهای زیر می توانید آن را ببینید.

گل میخ ها، لنگر و کوبه های برنجی که گاه دوگانه « مردانه و زنانه» بودند و با به صدا در آمدن آنها صاحبخانه می فهمید مرداست پشت در یا زن. باید چادری بر سر کرد و در را گشود و یا نیازی به آن نیست زیرا زن است. و گاه، این کوبه ها دل را می لرزاند. خواستگار آمده و یا آن که دل برایش می تپد با ظرف آش و شله زرد نذری؟

"عقرب زلف کجت با قمر قرینه

تا قمر در عقربه کار ما چنینه

کیه کیه؟ در می زنه، من دلم می لرزه

در و با لنگر می زنه من دلم می لرزه

(این هم به یاد مرحوم پوران خواننده که بسیار زیبا و ماندگار این ترانه را خوانده است. آن تحریرهای ظریفی که درابتدای این ترانه می شنوید، حرکت روی نت ها و سیلاب های شعر و موسیقی است که پوران بسیار مسلط به آن بود.)

بشنوید:

https://www.youtube.com/watch?v=da0Y9EcXZlE&list=RDda0Y9EcXZlE

بوشهر / کلون و کوبه درب های قدیمی

http://www.irna.ir/fa/Photo/3514284

سرگردانی مهاجران زمستانی!

http://www.irna.ir/fa/News/82661508

فعالیت تاکسی‌ اینترنتی در بندرعباس

http://www.asriran.com/fa/news/559524

مهم ترین آسیب های اجتماعی در هرمزگان

http://www.asriran.com/fa/news/559516

تبریز / کشتارگاه مرغ در نگاه دوربین

http://www.irna.ir/fa/Photo/3514314