|
انتشار صفحات اول روزنامه های پیش و عمدتا مربوط به دهه
50
پیش از انقلاب و چند سال اول پس از انقلاب خود یک تاریخ است.
این صفحات اول فضای حاکم بر روزنامه های وقت و نظرات مقامات
حکومتی دوران دهه
50
و دوران اولیه جمهوری اسلامی را بازتاب می دهند و ما این مرور
برای نسل بعد از انقلاب را یک ضرورت میدانیم.
این برای نسل جوان کنونی که زیر بمباران تبلیغات گمراه کننده و
پدیده های ارتجاعی حکومت تصور می کند از اول، انقلاب همین
اهداف امروزی جمهوری اسلامی را داشته و نیروی محرکه انقلاب نیز
فقط مذهب بوده و خبر ندارد که چه جنبش عظیمی با چه اهداف
مترقی رژیم سلطنتی را برانداخت بسیار مفید است.
از جمله این واقعیت که اعتصاب سراسری کارگران نفت، مطبوعات وقت
و کارخانه های تولید کمر رژیم شاه را شکست و نه مساجد و امام
جمعه هائی که بعد از انقلاب یکباره انقلابی شدند.
این صفحه اول روزنامه کیهان، پس از بازگشت آیت الله خمینی به
ایران و استقرار در دو مدرسه علوی و رفاه در تهران است.
شاه از ایران رفته و رژیم سقوط کرده است.
بختیار نخست وزیر برگزیده شاه از ایران رفته است و مهندس
بازرگان نخست وزیر برگزیده آقای خمینی قدرت را بدست گرفته است.
شورای انقلاب و همه اطرافیان آقای خمینی دولت بازرگان را دولت
انقلاب معرفی می کنند و وزرای دولت را نیز وزرای انقلابی.
ارتش در خیابان ها آب شده.
دو نخست وزیری که سالها با یکدیگر دوستان قدیمی بودند حالا در
دو جبهه قرار گرفته اند.
پادگان ها سقوط کرده اند و اسلحه بدست جوانان افتاده است.
اولین
یورش به سفارت امریکا انجام می شود که نیروی محرکه آن چریک های
فدائی خلق و افراد سازمان مجاهدین خلق هستند.
دکتر ابراهیم
یزدی که عضو شورای انقلاب شده از طرف نخست وزیر
"بازرگان"
مامور می شود فورا افراد را از سفارت بیرون کند و مانع تصرف آن
شود که چنین نیز می شود.
این
یورش ناکام ماند، اما اندک زمانی بعد یورشی وسیع تر که در آن
جوانان مذهبی طرفدار آیت الله خمینی نقش اول را دارند سفارت را
تصرف می کنند.
آنها مورد تائید آقای خمینی قرار می گیرند و معروف می شوند به
"دانشجویان
خط امام".
از آن دانشجویان خط امام بعدها برخی وزیر و استاندار و وکیل می
شوند و شماری از آنها در جریان انتخابات
88
باتهام حمایت از میرحسین موسوی دستگیر و زندانی و دادگاهی شده
و محکوم به گذران چند سال زندان می شوند.
از جمله محسن میردامادی که از رهبران نخست دانشجویان خط امام
بود و هنگام دستگیری دبیرکل جبهه مشارکت.
دو تبلیغاتچی مهم رژیم شاه دستگیر می شوند.
پرویز نیکخواه و جعفریان.
اولی از دانشجویان کنفدراسیون دانشجویان خارج از کشور بود که
به ایران بازگشت و از طراحان ترور شاه در کاخ مرمر شد که در آن
چند استوار و درجه دار نگهبان شاه و کاخ کشته شدند و شاه
توانست خود را به داخل ساختمان پرت کرده و جان به سلامت ببرد.
نیکخواه بعدها در زندان تبدیل به یکی از کارگزاران رژیم شاه
شد، به دیدار فرح برده شد و او وی را به پسر دائی خود
"رضا
قطبی
"
که رئیس سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران بود معرفی کرد.
نیکخواه که جوان تحصیل کرده، با استعداد و با سوادی بود خیلی
زود در سازمان مذکور رشد کرد و به یکی از نظریه پردازان
تبلیغاتی رژیم تبدیل شد.
محمود جعفریان نیز که از افسران سازمان نظامی حزب توده ایران
بود که در زندان درهم شکسته و به خدمت رژیم در آمده بود از
معروف ترین و با سوادترین مفسران سیاسی
–
بویژه خاورمیانه-
رژیم شد و حتی به دبیرکلی حزب رستاخیز شاه رسید.
البته در آخرین دوران و با آغاز جوشش های انقلابی در ایران.
این هر دو با انقلاب دستگیر و خیلی سریع اعدام شدند، در حالیکه
نه کسی را کشته بودند و نه نظامی بودند و نه کارمند ساواک
شاهنشاهی.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 9 آبان |
