|
خرمشهر، پیش از افتادن به چنگ ارتش صدام حسین از بزرگ ترین
بنادر خاورمیانه و خلیج فارس به شمار می آمد که کشتی های
اقیانوس پیما می توانستند در 13 اسکله آن پهلو بگیرند.
روزهای
پایانی سال
۹۶
که به روزهای آغازین سال
۹۷
پیوند خورد، عراقی ها اجازه پیدا کردند که بدون ویزا و پرداخت
روادید از مرز شلمچه وارد خرمشهر شوند. کم کم که اجازه ورود
خودروهایشان هم صادر شد، پایشان به آبادان هم باز شد. منطقه
آزاد تجاری اروند با تحت پوشش قرار دادن خرمشهر و آبادان ، به
مرز گردشگری آزادانه ی عراقی ها بدل شد.
منطقه آزاد اروند به مقصد دائمی عراقی ها (اغلب از بصره) با
خانواده هایشان برای گردشگری تبدیل شد. موضوعی که ابتدای امر
ساده، قابل پیش بینی ، کنترل شده و حتی خوشایند بنظر میرسید.
همزمان شدن حضور عراقی ها در این منطقه با روند نزولی ارزش
ریال ایران، نتیجه ای جز تمرکز خرید عراقی ها در ایران نداشت.
با زمین خوردن ریال، این عراقی ها بودند که دسته های دینار و
دلارشان را وارد دخل فروشنده های خرمشهر و آبادان کرده و ارزاق
را به بصره ترانزیت کردند.
گوشت سفید، شیرینی جات، خوراکی ها و فرش وگلیم در صدر لیست
خرید عراقی ها از منطقه آزاد اروند قرار دارد. عراقی ها به علت
کاهش ارزش ریال دست بازتری برای خرید اجناس دارند. خریدهای
کلان، متنوع و بدون چانه، ارمغان این کاهش ارزش پول ملی برای
فروشنده های خرمشهر و آبادان است.
عامه مردم و اقشار آسیب پذیر اولین قربانیان این اتفاق بودند.
همزمان، برخی اتفاقات ناخوشایند غیراخلاقی هم شکل گرفت.
کشف خانه های فساد و دستگیری گروهای ارائه ی خدمات غیر
اخلاقی، اعمال منافی عفت و فروش مشروبات الکلی به عراقی ها در
ایران شکل گرفت.
ادامه آمد و شد عراقی ها به منطقه سود قابل توجهی دارد اما
همراه با این سود و این مرز گشوده نا امنی های عراق نیز به
ایران می رسد.
نمونه بارز این مورد، شورش و اعتراض جدی مردم جنوبی و مناطق
شیعه نشین عراق در پشت مرزهای ایران به بی آبی و بی برقی
کشورشان است. اعتراضاتی که تاکنون چندین کشته و زخمی داده و
باعث تخریب اموال زیادی شده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 1 مرداد |
