|
حمیدرضا جلاییپور، عضو رهبری جبهه مشارکت که استاد جامعهشناسی
در دانشگاه تهران است و جریان جنگ با عراق درجبهه کردستان
فرماندهی داشته، در گفتگو با روزنامه «ایران»، دلائل چرخش
ناگهانی مخالفان دولت در روزهای اخیر و حمایت از روحانی را
اینگونه توضیح داده است:
اعتراض بازار در چهارم تیرماه
۱۳۹۷
هسته اصلی قدرت را شوکه کرد و به تندروها تذکر داده است وضعیت
ایجاب می‌کند دولت روحانی اوضاع را آرام کند تا حاکمیت قدم‌های
مناسب برای تغییر اوضاع بردارد.
به نظر من اصول‌گرایان تندرو و مخالف روحانی حتی از اعتراضات
تحریک آمیز مشهد و دیماه
۱۳۹۶
درس نگرفتند. ولی اعتراض بازار در چهارم تیرماه
۱۳۹۷
هسته اصلی قدرت را شوکه کرد و در نتیجه این هسته قدرت به نظر
می‌رسد به تندروها تذکر داده است. لذا حداقل خصومتها
در لفظ با دولت روحانی کم شده است. البته همین اقدام هم کار
مفیدی است چون به نظر من اقدامات استثنا‌گونه تندروها نه فقط
نظام تدبیر را در کشور از کارآیی انداخته و کشور را با فساد
ساختاری رو به رو کرده بلکه تا جایی پیش رفته که این نیرو از
دی ماه
۱۳۹۶
به بعد نظام سیاسی ایران را دارد وارد مرحله خطرناک «گره
خوردگی» می‌کند.
وضعیت ایجاب می‌کند دولت روحانی هسته اصلی قدرت را توجیه کند
تا تمام حاکمیت قدم‌های مناسب برای تغییر وضعیت بردارد.
همه باید توجه کنیم که جامعه در وضعیت مطالباتی، اعتراضی و
جنبشی است. اعتراضات جامعه ایران نه با اعتراضات تیرماه
۹۷
(بازار) شروع شده و نه با این اعتراضات پایان می‌‌پذیرد. فردا
دوباره برای معترضان جامعه فرصت و زمینه دیگری پیدا میشود
و دوباره اقشار جامعه دست به اعتراض می‌زنند. مشکل جامعه ایران
با بگیر و ببند حل نمی‌شود اگر این طور بود با بگیر‌وببندهای
سال
۸۸
یا دیماه
۹۶
(شورش در یکصد شهر ایران) حل می‌شد.
حاکمیت باید پیام خوب به جامعه بدهد. یعنی تمام وزارتخانه‌ها و
هلدینگ‌های بزرگ مثل آستان قدس رضوی از شفاف سازی نهادی دفاع
کنند. حاکمیت باید از دیپلماسی عادی دفاع کند. مسئول اجرای
دیپلماسی باید وزیر خارجه باشد، مقامات نظامی نباید
تعیین‌کننده دیپلماسی باشند. حاکمیت باید از جامعه‌مدنی زنده
در ایران دفاع کند. دفاع دولت روحانی از حضور خانواده‌ها در
ورزشگاه مهم بود. به بازی دادن مردم سر اجرای کنسرتها
باید پایان داده شود. مردم باید از حاکمیت، عمل و علائمی واقعی
را ببینند.
حاکمیت نباید اجازه بدهد که برنامه‌های سیاسی صدا و سیما
جولانگاه استثناگرایان باشد. مردم باید امیدوار شوند که
انتخابات آزادی در پیش خواهد بود. چون مردم دیده‌اند که نظارت
حداکثری استصوابی چه بلایی بر سر کیفیت مدیریت جامعه آورده
است. نظامیان نباید در سیاست خارجی و منطقه‌ای ایران مداخله
کنند؛ دستگاه قضایی بخش ویژه برای برخورد با منتقدان سیاسی
نداشته باشد و مجری عدالت باشد؛ محذوفان سیاسی بتوانند تشکل و
رسانه خود را داشته باشند.
این علائم در عمل به مردم امید می‌دهد و مردم دوباره به
حکمرانی ایران اعتماد خواهند کرد. اکنون جامعه در وضعیت
«بی‌اعتمادی نهادی» از یک طرف و «وضعیت جنبشی» از طرف دیگر
است. حاکمیت (نه فقط دولت روحانی) اگر امروز علامت عملی مثبت
به جامعه بدهد بهتر از فردا است. زیرا اگر پاسخ دیر شود جامعه
از مرحله جنبشی امروز می‌تواند وارد مرحله مخرب «ناامنی و
بی‌دولتی» شود و حتی خود نظام سیاسی وارد مرحله گره خوردگی و
سردرگمی شود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 12 تیر |
