|
آقای خامنه ای مطابق خبری که در میانه هفته گذشته اعلام شده
بود، نماز جمعه گذشته را در تهران خواند. با چهره ای درهم
شکسته، خسته و آشکارا متوحش در نماز جمعه تهران ظاهر شد تا
بگوید، در کشور هیچ بحرانی وجود ندارد، مردم ایران همه با نشاط
و امیدوارند. امریکا جرات حمله به ایران را ندارد و فقط تهدید
می کند و
ما هم تهدیدهایی داریم که به وقت خود اعمال خواهد شد. در صورت
حمله به ایران، جنگ ده برابر به ضرر آمریکا است. تحریم‌ها نیز
باعث می‌شود که از داخل رشد کنیم. هیچ عقب نشینی هم وجود
ندارد.
در میان معدود چهره های حکومتی که در صف اول نماز جمعه نشسته و
حرف های خامنه ای را گوش می کردند، احمد نژاد، در حساس ترین
فرازهای سخنرانی خامنه ای، با بی اعتنائی کامل و برای نشان
دادن بی حوصلگی خود از شنیدن این حرفها، چند بار "دهن دره"
کرد. ناطق نوری وحشت زده چشم از خامنه ای بر نمی داشت و
برادران لاریجانی نیز سر به زیر افکنده و بی شک، پیش از آن که
گوش باشند، غرق در انبوه دشواری های مملکت بودند.
هیچ انتظار دیگری از نماز جمعه آقای خامنه ای نمی رفت، جز آنچه
او گفت. چنان که در شماره های هفته گذشته پیک نت نیز همین را
نوشتیم.
آقای خامنه ای هیچ چاره دیگری جز این ایراد این سخنرانی نداشت.
او برای دفاع از سیاست نظامی خود به نماز جمعه آمد و به همین
دلیل نیز بخش عمده سخنرانی او در دفاع از این سیاست و چک بی
محل کشیدن به نام ملت ایران بود. ملتی به جای جنگ و حمله و
اتم، نان و مسکن و آب و برق و امنیت و کار و گوشت... می خواهد
و آزادی انتخاب. و تمام این نیازها و خواست های مردم در
سخنرانی اقای خامنه ای غایب بود. او به نماز جمعه آمد که
بگوید، نترسید، حمله نمی شود، و درعین حال احتمال حمله را
تائید کرده و بگوید به ضرر امریکا تمام خواهد شد. ملت ایران
جنگ نمی خواهد، چه به نفع امریکا تمام شود و چه به ضرر امریکا.
آقای خامنه ای به نماز جمعه آمد تا او از خود دفاع کند، و اگر
موقعیت او در مخاطره نبود و او اگر خود از آن آگاه نبود، ضرورت
دفاع از خویش را احساس نمی کرد. او از فتوحات خود در جنگ 33
روزه و 22
روزه اسرائیل علیه لبنان گفت، تا بگوید در حمله به ایران، جبهه
لبنان را مهاجمین فراموش نکنند. او چنان در موقعیت محاصره شده
ای قرار گرفته که با دستپاچگی عواقب تبلیغات عظیم تبلیغاتی که
در باره این دخالت در لبنان راه خواهد افتاد را فراموش کرد،
زیرا فعلا نجات موقعیت خود و سیاست های نظامی خویش و جلوگیری
از علنی شدن تشتت و چند دستگی در سپاه و هم سرنوشت شدن سپاه با
دستگاه اجرائی و دیگر قوای مملکتی را در اولویت می بیند.
خطبه ای هم به زبان عربی خواند که مخاطب آن بیش از انکه مردم
کشورهای عرب باشند اتفاقا همان سران امریکا و غرب بودند. هدف
از این خطبه عربی نشان دادن همان تهدیدی بود که وی در خطبه
فارسی کرده بود و درتوجیه سیاست جنگی مدعی شده بود که که "ما
ابزارهای تهدید دیگری هم داریم". یکی از این ابزارهای تهدید هم
ظاهرا توان اثرگذاری ایران بر روی مردم کشورهای عرب در
برانگیختن انان علیه غرب است. اقای خامنه ای که بیم داشت در رد
و نفی دیکتاتوری به زبان فارسی و برای مردم ایران سخن بگوید،
برای مردم منطقه لالائی عربی خواند و گفت که مردم عرب علیه
دیکتاتوری قیام کرده اند!
پیک نت 15 بهمن |
