|
کمتر کسی – حتی از میان روحانیون بلند پایه جمهوری اسلامی- در
این امر تردید دارد که حاکمیت دو دهه اخیر که رهبری آن مستقیما
دراختیار علی خامنه ای بوده، بزرگترین ضربه را به اسلام در
ایران زد و عظیم ترین رویگردانی ملی از مذهب و روحانیت را
بوجود آورد. این وضع به گونه ایست که حتی خود اقای خامنه ای با
صراحت در فیلمی که از سخنرانی او می بینید، اعتراف به نابودی
اسلام و روحانیت در ایران می کند. ایشان می گوید که با سقوط
نظام چنین اتفاقی خواهد افتاد. درست می گوید. اما این نیمی از
لیوان آب است. نیمه دیگر آن ادعائی است که ایشان می کند، مبنی
بر استواری کشتی نظام. و کیست که نداند این کشتی سوراخ سوراخ
را آب گرفته است. این استواری را ایشان بر پایه قدرت سرکوب
داخلی و آمادگی جنگی سپاه می داند، اما سرکوب داخلی و فسادی که
فرماندهان سپاه در آن غرق شده اند جائی برای حمایت مردمی از
سپاه باقی نگذاشته و توپ و تانک و موشک نیز با چشم بر هم زدنی
نابود می شود. خیانت از درون همین فرماندهان برای مذاکره و
زدوبند با قدرت های مهاجم مثل روز روشن است، تجربه تاریخ و
تجربه همه کشورهای استبدادی همین را نشان میدهد. آقای خامنه ای
در این سخنرانی می کوشد روحانیت را ترسانده و به حمایت از خویش
ناچار کند. اما حقیقت اینست که روحانیت نیز امروز می داند که
در دوران شخص او و با ضرباتی که به کمرروحانیت زد و پایگاه
مردمی آن ها را نابود کرد، این بلا بر سر آنها آمد. در دوران
او و بدستور او آیت الله منتظری حبس خانگی شد. در دوران او
اوباش به خانه مراجع حمله کردند و امثال آیت الله صانعی و
دستغیب و بیات اصفهانی زیر ضربات امنیتی قرار گرفتند. در دوران
او شیخ مهدی کروبی رئیس دو دوره مجلس را حبس خانگی کردند و در
حمله به خانه اش چنان کردند که شاه با آیت الله کاشانی نکرد.
چه رسد به آیت الله خمینی. در دوران او مرتجع ترین و فاسد ترین
روحانیون سکاندار شدند. امثال محسنی اژه ای و یا مصباح یزدی و
احمد جنتی و احمد خاتمی و نوچه های عمامه به سر آنها در مجلس و
نمایندگی های رهبری نمونه اند. آنها شدند الگوی روحانیت و مردم
را از روحانیت متنفر کردند. امروز نه فقط در تاکسی و مترو
و اتوبوس، بلکه درصف منتظران نوبت در ادارات نیز مردم به شخص
خامنه ای با صدای بلند فحش می دهند و زیرو بالای روحانیت را می
گویند. در دوران ایشان مشتی مداح فاسد و چاپلوس و معتاد و زن
باره شدند سمبل اسلام و امام حسین و امروز مردم دیگر همه را با
یک چوب می رانند. به صف کردن بسیج و سپاهیانی که لباس شخصی
پوشیده اند و شماری دولتی و مواجب بگیر از حکومت را در صف نماز
جمعه به صف کردن معنایش حمایت مردم از نظام نیست. همچنان که از
تهران 12 میلیونی با اتوبوس و بسته های شیرینی و شکلات 20 – 30
هزار نفر را در میدان آزادی جمع کردن معنایش حمایت مردم از
روحانیت و نظام و روحانیت نیست. و اتفاقا احمدی نژاد و باند او
این نفرت مردم را خوب فهمیده اند و به همین دلیل کمتر خود را
به روحانیت می چسبانند.
پیک نت 29 بهمن |
