|
بمب گذاری انتحاری در دمشق پایتخت سوریه، که باعث کشته و مجروح
شدن دهها تن شد، بر اساس گزارش خبرگزاری های مهم جهانی، در صدر
اخبار داخلی سوریه قرار گرفته و تلویزیون این کشور بی وقفه
صحنه های دلخراش این انفجار و کشتار را پخش می کنند.
هیچ گروه و سازمان و دسته ای تاکنون مسئولیت این انفجار را
برعهده نگرفته است، اما با این همه ملاحظات زیر اجتناب ناپذیر
است:
1- این انفجار در روزهای روی داد که هیات اتحادیه عرب سرگرم
ادامه سفر به شهرهای سوریه و بررسی تظاهرات و کشتارهاست.
بنابراین، چنین انفجاری نمی تواند روی گزارش این هیات بی تاثیر
باشد. بویژه که دولت سوریه اصرار دارد ثابت کند، نارضایتی ها
ریشه خارجی دارد و افراد مسلح از خارج وارد شده و مقامات
امنیتی و نظامی سوریه را می کشند.
2- این انفجار و عمل انتحاری، به همان اندازه که مورد بهره
برداری تبلیغاتی دولت سوریه است و بصورت گسترده از طریق
تلویزیون دمشق سرگرم آنست، علیه مخالفان دولت است. بنابراین و
بصورت طبیعی این سئوال به ذهن می آید که چگونه مخالفان
درحالیکه هیات بررسی اتحادیه عرب در سوریه است دست به عملی
تبلیغاتی علیه خود می زنند؟
3- این احتمال که چنین عملی از خارج از سوریه سازماندهی شده و
دولت و ارگان های امنیتی رسمی و غیر رسمی این کشور در آن نقش
نداشته باشند منتفی نیست، اما انگشت اتهام به سوی کدام کشور و
کدام نیروی خارج از سوریه دراز می شود؟ آنها که می خواهند دولت
سوریه را سرنگون کنند و از مخالفان حمایت می کنند، دست به این
عمل می زنند؟ و یا آنها که می کوشند دولت سوریه را حفظ کنند؟
پاسخ این سئوال را نتیجه عمل نشان میدهد. آیا حاصل این فاجعه
به سود مخالفان دولت سوریه بود؟ منطق می گوید: خیر! پس،
بنابراین و بصورت طبیعی اتهام متوجه حامیان دولت سوریه می شود.
اما کدام گروه و کدام دولت و کشور؟ فعلا حزب الله لبنان در
دسترس ترین نیست! و یا سپاه قدس پاسداران جمهوری اسلامی؟
بازگردیم به سوابق این عملیات در ایران و یا لبنان و ...
اسناد حریق در سینما رکس آبادان چه می گوید؟ واقعه ای که حداقل
400 کشته بر جای گذاشت و عاملین آن از همان کوزه ای آب خورده
بودند که گروه "فرقان" آب می خورد!
نمی توان مدعی شد که دولت سوریه، عامل مستقیم بوده و یا
درجریان این انفجار بوده، اما به همان اندازه نیز نمی توان
مدعی شد که در دولت سوریه کس و یا کسانی در جریان این فاجعه
نبوده اند!
چرا در این نوع حوادث، بلافاصله انگشت اتهام متوجه جمهوری
اسلامی می شود؟ پاسخ ساده است: 33 سال حوادث مشابه، پشتوانه
این اتهام است. همچنان که دخالت های جمهوری اسلامی در سوریه،
که از جمله به تحمیل روش های حاکمیت جمهوری اسلامی به بشار اسد
برای تقلید از سرکوب مردم معترض به کودتای 22 خرداد شد، برای
سرکوب مردم سوریه شد، اذهان به سوی جمهوری اسلامی متوجه می
کند. اعتراضات محدود در سوریه، در همان ابتدا و با گفتگو و
گشایش فضای سیاسی و قبول فوری اصلاحات قابل کنترل و حل شدن
بود. روشی که جمهوری اسلامی به دولت اسد توصیه کرد و حتی دخالت
های مستقیمی که با اعزام واحدهائی از سپاه و حزب الله لبنان به
سوریه کار را به فاجعه کنونی کشاند.
پیک نت 17 دی 1390 |
