انفجار در "ملارد"، پیام های دیگری هم داشت
ساسان کردستانی

فضای نظامی- انتظامی و امنیتی تنها ناشی از بحران عمیق مشروعیت نظام نیست. این همه ترس از حرکت روزانه رهگذران پیاده روهای تهران تا واهمه از دور هم نشستن ده بیست نفر قلیان کش در چایخانه های سنتی تبریز و کنترل و ممانعت از یک مراسم ساده ترحیم اعدام شدگان کردستان و نیز پادگانی کردن دانشگاه ها و حتا مدارس، به این دلیل است که سقوط اقتدار حاکمان هر دم سرعت بیشتری می گیرد. به زبان ساده تر بحران در ارکان حاکمیتی متکی بر زندان و بگیر و ببند تا تعقیب و مراقبت مردم توسط  هزار دستگاه دوربین های مدار بسته کنترل تهران . این یعنی سقوط اقتدار رژیمی که شبانه روز به دروغ از حمایت مردم دم می زند و از طرف آنها چشم بسته چک های بی محل  می کشد .

این فقط انبار مهمات و موشک ها نیست که با صدای مهیبی می ترکد و درسانسور شدید خبری، آمار دقیق کشته ها و مجروحان را از مردم و خانواده های قربانیان مخفی نگاه می دارند و همگان را به سکوت سنگین بی خبری می خوانند، بلکه در کنار آن و درست همزمان با آن انفجار مهیب، این زاغه های سنگی ناآگاهی مردم  ایران است که بی صدا می شکافد و حقایق تلخ را برای خرد و کلان عریان می سازد .

 یا مثلا وقتی در کنار ده ها و صدها اختلاس و رشوه و دزدی، ناگهان اختلاس 3000 میلیاردی در خزانه ملت رخ می دهد و قرار نیست عامل اصلی ردیابی شوند، این فقط به بی اعتباری شعار بانک ملی ( که بانک ملی امین مال مردم است ) ختم نمی شود بلکه کل نظام را از اعتبار ساقط می کند .

مردم آنگاه از خود نمی پرسند آیا می توان در پناه ساختمانی باشند که چنین مخروبه و سست بنیان است؟ آیا لزومی دارد در بانکی پول بگذارند که چون آبکش است؟ آیا سخن گفتن از انتخابات و شرایط شرکت کنندگان در این آشفته بازار غیر پاسخگو ، اصلا کار عاقلانه است ؟

آنچه هفته پیش به هنگام آزمایش موشک بالستیک رخ نمود و تمام اهالی تهران و کرج صدای رعدآسای آن را شنیدند، موجب شد تا به فاصله کوتاهی مردم بدانند حکومت بجای رفع مشکلات اقتصادی و نگرانی های اجتماعی شان در پی آن است تا "محصولی " بسازد تا چند صدمتر بیشتر از موشک قبلی پرواز کند. از جمله پیام های انفجار در پایگاه موشکی "ملارد" یکی هم اینست!

پیک نت 3 آذر