|
اسرائیل، همزمان با تشدید حملاتی که از درون به تاسیسات اتمی و
موشکی و نظامی ایران آغاز شده، بسیار زیرکانه و زیر پوشش مرور
این حملات، رهبری جمهوری اسلامی را تحریک به تشدید سرکوب در
مناطق قومی ایران با هدف آغاز جنگ داخلی می کند. این چاله
دیگری است که در زیر پای حکومت می کنند و حکومت خودکامه ای که
معلوم نیست سرنخ آن در اختیار کیست، به سوی این چاله تازه در
حرکت است.
هاآرتض، روزنامه انگلیسی زبان اسرائیل نوشت:
در ژوئن
۲۰۱۰
روزنامه ها از آلوده شدن سیستم کامپیوتری گرداننده
سانتریفیوژهای غنی سازی اورانیوم در نطنز به یک ویروس خبر
دادند. این ویروس مخرّب موسوم به استاکس نت به کنترل کننده های
سیستمی نفوذ کرد که ساخت زیمنس بود.
دو هفته پیش انفجاری عظیم یک پایگاه پاسداران انقلاب را در
۴۰
کیلومتری غرب تهران بهم ریخت. صدای انفجار حتی در پایتخت هم
شنیده می شد. دهها نفر کشته شدند که سردار حسن مقدم تهرانی
مسئول پروژه توسعه موشکی ایران جزو آنها بود.
این هفته، انفجاری شدید در اصفهان، سومین شهر بزرگ ایران رخ
داد که یک واحد فرآوری اورانیوم در حومه آن قرار دارد. هنوز
روشن نیست این انفجار چه آسیبی ببار آورده است.
این وقایع، همراه با وقایعی دیگر، از جمله ترور چند دانشمند
اتمی ایران، واکنش هائی مختلف را در پی داشته است.
واکنش های علنی معمولا در چارچوب یک مدل مشخص بوده است: نخست
انکاری کلی، سپس اعترافی تلویحی که "واقعه ای رخ داده است" و
سرانجام این ادعا که واقعه، ناشی از یک تصادف بوده است.
نوع خرابکاری مورد استفاده در ایران مستلزم پختگی، منابع مالی
و فنی، عوامل اجرائی و اطلاعاتی دقیق است. مثلا یک نفر باید می
دانسته است که سردار مقدم در آن روز برای نظارت بر آزمایش
ظاهرا یک موتور جدید موشک در آن پایگاه حضور خواهد داشت.
آلوده ساختن کامپیوترها مستلزم امکان دسترسی داشتن به آنهاست.
فردی دارای "فلش درایو" باید این وسیله را به سیستم کامپیوتری
وصل می کرده است. فرض غالب بر آن است که تشکیلات اطلاعاتی
خارجی این عملیات سری را طراحی، مدیریت و اجرا می کنند.
به رغم تلاش های گسترده تشکیلات اطلاعاتی غرب - از جمله آنچه
که احتمالا گویای یک هماهنگی بی سابقه عملیاتی است - موفقیت
چنین عملیاتی بدون حمایت داخلی از سوی افراد و یا گروه های
حاضر به کمک در خرابکاری بعید بنظر می رسد."
هارتس، در پایان همین همین مقاله، آدرس دیگری به حکومت در
ایران داده و بی مقدمه می نویسد:
«به خاطر داشته باشیم که ایران مجموعه ای از اقلیت های قومی
است، و تقریبا برای تمامی آنها دلائلی وجود دارد که از رژیم
متنفر باشند بخصوص که بعضی هایشان حتی شبه نظامیان مسلح زیر
زمینی هم مجهزند.»
(از جمله آخر جز این بر می آید که رژیم حاکم در ایران تشویق می
شود بعنوان مقابله با شبکه های خبر رسانی و جاسوسی در درون
حکومت، بیفتد به جان اقلیت های قومی و مذهبی در ایران؟ و به
این ترتیب هم جنگ داخلی زمینه سازی شود و هم شبکه واقعی که در
درون خود حکومت جاسازی شده اند در امان بمانند!)
پیک نت 13 آذر |
