|
ماجرای سقوط هواپیمای جاسوسی آمریكا با دروغ های مكرر نظامیان
ایرانی می رود كه به طنز كشیده شود، مگر این كه بتوانیم با
گزارشات و اطلاعات متعدد، آن ها را محك زده و با در نظر گرفتن
تناقضات بدرستی تحلیل كنیم.
روز یک‌شنبه
(۴
دسامبر/۱۳
آذر) برخی از خبرگزاری‌های
ایرانی، به‌ویژه
خبرگزاری فارس٬ که به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نزدیک است٬
از «سرنگونی» یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی خبر دادند که
در حال گشت‌زنی
با هدف جاسوسی و شناسایی٬ حریم هوایی ایران در نزدیکی
مرزهای
شرقی را نقض کرده و هدف حمله «واحدهای جنگ الکترونیکی و پدافند
هوایی» جمهوری اسلامی قرار گرفته است.
اما مقامات ایرانی نمی دانستند كه پیشتر٬
نیروهای ناتو در افغانستان ناپدید شدن این هواپیمای بدون
سرنشین را گزارش داده بودند و یك هفته دروغ شان پس و پیش شده
است.
حادثه ای كه روز چهارشنبه گذشته روی داده بود و محل سقوط نیز
ایالت نیمروز در خاک افغانستان، شرق دریاچه هامون بوده است.
لاشه
هواپیما با کمک عوامل گلبدین حکمتیار که در یک جبهه جنگی در
کنار طالبان فعالیت می کند و واسطه انتقال سلاح از ایران به
طالبان است و رهبری بخشی از شبکه قاچاق مواد مخدر از افغانستان
به ایران را نیز برعهده دارد، تحویل واحدهای سپاه در خراسان
جنوبی می شود. این اقدام در چارچوب یک معامله پولی و دریافت
سلاح انجام شد. در تائید این خبر، روزنامه واشنگتن‌پست
نیز نوشت هواپیمای جاسوسی موردنظر از هفته پیش در افغانستان
ناپدید شده بود.
(این خبر پیشتر در شماره پیاپی پیک نت منتشر شده بود و
متاسفانه نویسنده مقاله به منبع خبر اشاره نمی کند! مشروح آن
خبر که مسئله شناسائی پایگاه های نظامی ایران نیز در آن مطرح
شده بود را می توانید از
اینجا
و
اینجا
بخوانید)
رسانه های امنیتی ایران در گزارش بعدی ادعا كردند كه با عملیات
سایبری توانستند آن را تنها با اندك آسیبی به زمین نشانده و
سالم تصاحب كنند. چیزی نگذشت كه یکی از مقامات پنتاگون در گفت‌وگو
با واشنگتن‌پست
گفت «اگر هم چنین اتفاقی رخ داده باشد٬ به احتمال
۹۵
درصد نتیجه اختلالات فنی یا مشکلات مکانیکی بوده است». این
ادعا –تصاحب از طریق جنگ سایبری- به میزانی برای این مقام
وزارت دفاع
آمریکا
مضحك بود كه آن را «مهمل» خواند و گفت «این هواپیماها از
تکنولوژی ماهواره‌ای
رمزگذاری
شده بهره می‌گیرند
و همین مساله نفوذ به آن را غیرممکن می‌سازد».
هواپیمای بدون سرنشین و رادارگریز
RQ 170
مدرن‌ترین
فناوری جاسوسی آمریکا به شمار می‌رود
که به باور کارشناسان نظامی در آن جدیدترین تکنیک‌های
جاسوسی، نظیر دوربین‌های
پیشرفته و دستگاه‌های
استراق سمع به کار گرفته شده است.
هواپیماهای
تجسسی
RQ 170
نسل جدید هواپیماهای بدون سرنشین تجسسی هستند که قابلیت
شنود تلفن های همراه از ارتفاع زیاد را دارند و همچنین می
توانند بدون آنکه
شناسایی شوند، در کشور متخاصم به جمع آوری اطلاعات بپردازند.
این
هواپیما با دستگاه های بسیار پیچیده ای که بر روی آن نصب شده
است می تواند حتی
بوی
آزمایشگاه‌های
هسته‌ای
زیرزمینی را شناسایی کند و همچنین از سیستم‌های
عکسبرداری بسیار پیشرفته‌ای
بهره می‌برد.
ارتش آمریکا تازه دو سال پیش وجود چنین هواپیمایی را در ناوگان
نظامی خود تأیید کرد. پیش از آن تنها عکسی بدون وضوح از این
هواپیما بر فراز خاک افغانستان منتشر شده بود. پس از بروز
حادثه اخیر نظامیان ایران مدعی سرنگون کردن این هواپیما شدند،
اما به اعتقاد لورن تامپسون تحلیلگر مرکز پژوهشی لنگزینگتون،
سیستم دفاعی هوایی ایران به هیچ وجه قادر به شناسایی موقعیت و
سرنگون کردن هواپیماهای بدون سرنشین نیست.
سپس مقامات نظامی ایران از رسانه هایشان تصاویر هواپیمای
رادارگریزی را كه مدعی تصاحب اش بودند، نشان دادند. (بماند كه
در برخی از سایت ها اخباری مبنی بر نمایش ماكت به جای هواپیمای
اصلی آمده بود. تو گویی كارشناسان نظامی آنقدر سواد نداشتند كه
هواپیمایی با تكنولوژی بسیار پیشرفته قرار نیست كه شبیه ورودی
هوا در جلو پنجره رادیاتور پیکان باشد! و كسی كه حتی لیاقت جور
كردن یك داستان ساختگی بدون تناقض ندارد، ساقط كردن و كپی
برداشتن از هواپیما پیش كش)
در حالی كه برخی از مقامات غیرنظامی از نگرانی های موجود نسبت
به دستیابی ایران به تكنولوژی آن حرف می زدند، كارشناسان نظامی
گفتند كه تكنولوژی آن به میزانی پیشرفته است كه كارشناسان
ایرانی نمی توانند از آن سر در آورند. روزنامه لس آنجلس تایمز
به نقل از یکی از اعضای دولت آمریکا که نخواسته نامش فاش شود،
از بیم افشای فناوری جاسوسی به کار رفته در این هواپیما و
نگرانی از دست یافتن روسیه و چین به این اطلاعات خبر داده بود.
ولی نكته اینجا بود كه این هواپیما از تكنولوژی "خودانهدامی
خودكار" برخوردار بود كه در صورت هر گونه نقص فنی یا سقوط، به
شكل خودكار، خودش را منفجر می كرد. پس چطور آن هم كار نكرده
بود؟ باید توجه داشت كه چون ارسال اطلاعات آن ماهواره ای است،
آن هنوز می تواند به مأموریت خود ادامه دهد و هر كشوری با
تصاحب فیزیكی آن نمی تواند توانایی در اختیار گرفتن كنترل آن
را نیز پیدا كند. اما مثل این كه مقامات ایرانی این یك مورد را
از جوك گویی منصرف شدند و سریع به واحدهایی كه آن را در اختیار
داشتند، دستور دادند
تا به هواپیما دست زده نشود و به هیچ پایگاه و یا مخفیگاهی
برای آزمایش منتقل نشود، زیرا این احتمال که کل مسئله یک توطئه
برای شناسائی پایگاه های نظامی سپاه باشد، زیاد است. پس
مأموریت هنوز ادامه داشت!
تنها با مراجعه به خبرگزاری های اسرائیلی –كه معمولاً اطلاعات
شان از وقایع امنیتی در ایران از مقامات ایرانی بیشتر است- بود
كه دریافتم، ماموریت می تواند بسیار خطرناك تر از استراق سمع و
كسب اطلاعات باشد. به
گزارش بخش فارسی رادیو اسرائیل:
رسانه های آمریکایی گزارش دادند که نیروهای نظامی آن کشور قصد
داشتند به منظور نابود کردن و یا پس گرفتن این پهپاد پیشرفته
آمریکایی که گفته می شود به دست سپاه پاسداران جمهوری اسلامی
افتاده است، به یک اقدام کماندویی یا نظامی دست بزنند. روزنامه
آمریکایی "وال استریت ژورنال" نوشت مقامات آمریکایی در این
زمینه سه سناریو را بررسی کرده بودند. نخست، فرستادن یک تیم
کماندویی برای باز گرداندن پهپاد؛ دوم، فرستادن تیمی برای
نابود کردن آن و در نهایت نابود کردن آن پهپاد به وسیله یک
حمله هوایی. اما به نوشته این روزنامه، مقامات آمریکایی در
نهایت همه این گزینه ها را رد کردند؛ چرا که نگران بودند، این
اقدام آنها به منزله یک "اقدام جنگی" تعبیر و به یک بحران جدی
تبدیل شود. این خبرگزاری از این اقدام آمریكا با عنوان "آمریکا
شهامت عملی کردن هیچیک از سه گزینه در ماجرای "پهپاد" را
نداشت" دلخوری اش را نشان داد.
این بدان معناست كه استراتژیست های آمریكایی متوجه شدند كه هر
یك از این عملیات ها می توانست منتهی به استارت جنگ منطقه ای
شود كه آغازگر نیز آمریكا شناخته خواهد شد و چون از ولع دوستان
اسرائیلی شان نسبت به درگیری نظامی بین آمریكا و ایران آگاه
بودند، به تضمین های داده شده از طریق ماموران موساد در ایران
اعتماد نكردند و ریسك در اختیار گرفتن تكنولوژی هواپیمای
پیشرفته شان را توسط چین و روسیه به جان خریدند. به عبارتی،
خطر یك سناریوی اسرائیلی برای هل دادن آمریكا به جنگ با ایران
با هوشیاری مقامات آمریكایی از بیخ گوش مقامات ایرانی در رفت.
در حالی كه مقامات ایرانی با تهدیدات توخالی همچنان در
هپروت سیر می كنند. (عنوان مقاله را پیک نت براساس همین نکته
آخر مقاله، انتخاب کرده است)
پیک نت 19 آذر |
