رهبر جمهوری اسلامی، روز گذشته، به بهانه روز تصرف سفارت
امریکا (13 آبان) برای عده ای دانش آموز و دانشجو که به دیدارش
برده شده بودند سخنرانی کرد.
ایشان که در این تصور خام و توهم است که جمهوری اسلامی کنونی،
همان جمهوری اسلامی 30 و چند سال پیش است و خودش را با آیت
الله خمینی همسنگ می بیند، سخنانی گفت که حتی از دهان یک فرد
عادی اما دارای قدرت واقع بینی نیز بعید است.
ایشان که تصور کرده مردم نمی دانند در زندان ها چه خبر است و
چگونه با کودتای 22 خرداد، حتی احزاب اسلامی را ممنوع کرده و
رهبران و فعالانش را (از جمله رهبران دانشجویان خط امام که
سفارت امریکا را گرفتند) برده اند زندان و نخست وزیر و رئیس
مجلس را در خانه هایشان زندانی کرده اند، سخن از مردمسالاری
دینی که پرچم سرکوب آن در دست خود ایشان است بعنوان مدلی قابل
صدور به سراسر جهان سخن گفت!
ایشان از مقابله با امریکا و مقابله با ارتش صدام حسین سخن
گفت، با این ادعا که چنین مقابله ای که به سالهای اول جمهوری
باز می گردد در جمهوری اسلامی تحت رهبری ایشان که در یک قلم
دولتمردانش 3 میلیارد دلار را به جیب زده اند و فقر و نکبت و
اعتیاد و خشم حرف آخر را درجامعه می زند همچنان امکان پذیر
است!
رهبر جمهوری اسلامی که پرونده حقوق بشر خود را قابل دفاع نمی
بیند، به این امید خام که پرونده نقض حقوق بشر و ترورهای خارج
از کشور سپاه قدس در سازمان ملل باز نشود، به نقض حقوق بشر در
امریکا بند کرد و گفت:
"ما یکصد سند غیرقابل خدشه از نقش امریکا در هدایت ترورها و
تروریستها در ایران و منطقه داریم که با ارائه این صد سند،
آبروی امریکا و مدعیان حقوق بشر و مبارزه با تروریسم را در
افکار عمومی جهان، خواهیم برد.
دست نظام در همه عرصه ها پر است. یک نمونه
از این دست پر جمهوری اسلامی، ارائه اندیشه سیاسی نو به دنیا،
به نام مردم سالاری دینی است که از لحاظ مبانی فکری و اعتقادی،
بسیار مستحکم و از لحاظ علمی، قابل اجرا و پیش رونده است.
نگرانی دشمنان از گسترش و الگو برداری مردمسالاری دینی ماست.
آنها قصد دارند، شریف ترین عناصر مبارز جمهوری اسلامی را متهم
به تروریسم کنند در حالیکه امروز، تروریست بزرگ در دنیا،
امریکا است."
تکرار تحلیل احمدی نژاد در مجلس از زبان علی خامنه ای و
توهماتی که در شناخت ماهیت سرمایه داری جهانی دارد را در این
جمله او و بویژه در باره تونس و مصر و لیبی بخوانید:
«آمریکا اکنون در افغانستان و عراق شکست خورده و چاره ای جز
خروج از این دو کشور ندارد همانطور که در شمال افریقا هم شکست
خورده است. آنها نتوانستند حسنی مبارک و بن علی را در مصر و
تونس حفظ کنند زیرا ملتها بر آنها فائق آمدند و در لیبی نیز
همین اتفاق روی داد و با وجود ارتباط های پنهانی با قذافی تا
قبل از مرگ ذلیلانه اش، نتوانستند او را حفظ کنند.
جمهوری اسلامی نقطه کانونی حرکت آغاز شده
در منطقه و جهان است!»
پیک نت 12 آبان |