|
شیرین عبادی، رئیس و بنیانگذار کانون مدافعان حقوق بشر ایران و
برنده جایزه صلح نوبل طی سخنانی در شهر گوتنبرگ سوئد که
بمناسبت اهدای جایزه صلح نوبل به سه زن ایراد شد، با اشاره به
جنبش ضد استبدادی در کشورهای عرب منطقه گفت:
«من با اصطلاح "بهار عربی" که رسانه ها برای وقایع منطقه به
کار می برند موافق نیستم. بهار با استقرار دموکراسی می آید نه
با رفتن دیکتاتور. چنان که در ایران دیدیم دیکتاتور در 1357
رفت اما دموکراسی نیامد. همه در آن زمان با تاکید بر رفتن
دیکتاتور و ندانستن اینکه چه می خواهیم دچار اشتباه شدیم.
ازافراد تا احزاب بزرگ و کوچک. همه گفتیم شاه برود. این اشتباه
را همه مرتکب شدیم، از جمله خود من . حالا می گوئیم حقوق مدنی
را مقدم بر حقوق سیاسی می خواهیم. تساوی و عدالت اجتماعی را می
خواهیم. سانسور را نمی خواهیم و هر کسی این اهداف را داشته
باشد را می خواهیم.
شیرین عبادی در باره رویدادهای سوریه گفت: باکمال تاسف تنها
حامی رژیم اسد در منطقه حکومت ایران است که با ارسال نیروی
سرکوب، پول، اسلحه و تجهیزات سرکوب به شکل مستقیم در رویدادهای
این کشور دخالت دارد.
حکومت در ایران تحمل هیچ عقیده ای را جز قرائت رسمی خودش ندارد
و اعتراض ما فعالان حقوق بشر هم به این رفتارهاست. ما می گوییم
شما که برای حوادث فلسطین و افغانستان شکایت ها در سازمان ملل
و دیگر نهادها طرح می کنی چرا همان جرایم را در داخل ایران
خودت مرتکب می شوی و حقوق بشر را در داخل را نادیده می گیرید؟
تجربه به من ثابت کرده مهم ترین کاری که در خارج از ایران می
توان انجام داد – جدای از تفکر و حزب و دسته و مرام سیاسی –
اطلاع رسانی است؛ نه به خودمان بلکه به جوامع میزبان . به مردم
کوچه و بازار. به اروپائیان. صدای مظلومیت مردم ایران را به
گوش جهانیان برسانیم. بگوییم که در زندان های ما چه می گذرد.
بگوییم که روزنامه نگار شجاع ما "عیسی سحرخیز" در دوران زندان
فلج شده و بر روی صندلی چرخدار است و اینک در اعتصاب غذا به سر
می برد. بگویید در دو سال گذشته 44 وکیل به خاطر وکالت پرونده
های فعالان سیاسی و عقیدتی، روزنامه نگاران و ... خود تحت
تعقیب قرار گرفته و تعدادی در زندان هستند و تعدادی آواره کشور
های دیگر شده اند.
من
و شما باید با مردم اروپا سخن بگوییم . اگر امکان دارید
سخنرانی برای مردم جوامع اروپایی و سوئدی ها برگزار کنید اگر
امکان ندارید خودتان تک به تک با دوستان و همسایه ها سخن
بگویید . بگویید درایران چه می گذرد. یک نفر هم یک نفر است .
با دنیای خارج ارتباط برقرار کنید و سخنگوی مردم ایران در
خارج باشید . این ها در آرایی که مردم جوامع دموکراتیک به
صندوق ها می ریزند تاثیر خواهد داشت .
ما
باید مانند یک ارکستر موسیقی عمل کنیم . این اتحاد ما در صدای
موزون و مشترک ما تجلی دارد که با سازهای مختلف خواهیم نواخت.
ما در پروژه های مشترک می توانیم همراه هم شویم . نیازی نیست
که همه دور یک میز بنشینیم . مثال بسیار موفق ما همین شش ماه
پیش اتفاق اقتاد و آن عقب نشینی شرکت مخابراتی نوکیا از ایران
بود. این آهنگ موزون را همه ی ایرانیان در سراسر دنیا به
زیبایی و دلنشینی نواختند.
این ارکستر همآهنگ و متحد می تواند در خارج از ایران اکنون این
خواست ها را پیش ببرد:
1-
فشار بر اتحادیه اروپایی که سه چهره از سرکوبگران مردم ایران
را به جهت انتصاب به سمت وزارت از سیاهه تحریم های بین المللی
خارج کرده؛
2-
درخواست تغییر سیاست از شرکت فرانسوی "یوتل ست" که دو تلویزیون
فارسی زبان بی بی سی و صدای آمریکا را به دنبال تبانی با دولت
ایران از ماهواره "هات برد" منتقل کرده است.
شرکت های اروپایی باید متوجه شوند که نمی توانند به خاطر منافع
مالی سانسور و سرکوب مردم ما را رقم بزنند.
درابتدای این مراسم شهردار سوسیالیست گوتنبرگ طی سخنانی کوتاه
به حاضران خوش آمد گفت.
(این گزارش خلاصه شده گزارش مشروحی است که "فرشید فاریابی" از
گوتنبرگ تهیه کرده و در سایت های خبری منتشر کننده اخبار جنبش
سبز منتشر شده است.)
پیک نت ـ 19 مهر 1390 |
