سایت
سحام نیوز، متن مصاحبه تازه ای با فاطمه کروبی را منتشر کرده
است. فاطمه کروبی دراین مصاحبه گفت: وقتی که آقای احمد جنتی در
مقام سخنگوی حاکمیت در نمازجمعه ۲۹ بهمن ۱۳۸۸ از لزوم حصر
رهبران جنبش اعتراضی مردم ایران سخن گفت و قوه قضاییه را چنین
توصیه کرد که “دستگاه قضایی باید ارتباط سران فتنه با مردم را
به کلی مسدود کند. در خانه آنها مسدود شود، تلفن آنها قطع
شود، اینترنت آنها نیز قطع شود تا نتوانند پیامی بدهند و پیامی
بگیرند و در خانه خود زندانی شوند و …” ؛ پس از این سخنان
مجتمع مسکونی ما اشغال شد. از ابتدای حبس تاکنون، ایشان حتی از
کلیه حقوق اولیه یک زندانی، مانند حق داشتن هواخوری، حق
ملاقات، داشتن کتاب و روزنامه محروم بوده و هستند و این امر
صدماتی را به وضعیت جسمی ایشان وارد خواهد کرد.
سرانجام، پس از پافشاری آقای کروبی برای انتقال به خانه ای که
فرزندان ما تهیه کرده بودند، از اول ماه رمضان، ایشان را به
آپارتمانی بسیار کوچک منتقل نمودند و در حال حاضر ایشان به
همراه ماموران امنیتی در آن واحد آپارتمانی مستقر گردیده اند.
با این اقدام عملا از ورود من نیز به آپارتمان جلوگیری شد؛
زیرا حضور و زندگی من در آن آپارتمان کوچک یک خوابه با حضور
ماموران امنیتی میسر نبود. این در حالیست که طبق هماهنگی صورت
گرفته با ماموران، قرار بود آقای کروبی را به منزل خودشان که
توسط فرزندانم در منطقه جماران تهیه شده بود، منتقل نمایند،
اما به دلایل نامعلومی، نیروهای امنیتی حاضر نشدند ایشان را به
این ساختمان که تنها منزل مسکونی ایشان است منتقل کنند.
من
در همین جا اعلام می کنم که آقای کروبی یک خانه دارد و آن هم
در همین جماران است و تحمیل اجاره مکان دیگر به خانواده
ایشان، به معنای خانه ی آقای کروبی نیست.
در حالی که طی این ۱۹۰ روز گذشته، ماموران تنها یکبار به آقای
کروبی برای حضور در فضای باز و هواخوری در حیاط منزل اجازه
داده اند و علیرغم اینکه آخرین ملاقات با ایشان مربوط به نیمه
شعبان می باشد؛ ایشان از روحیه بالا و استواری برخوردارند. از
روز اول هم آقای کروبی با همین روحیه قوی، از حاکمیت و
زندانبانان هیچ درخواستی را نداشته است و با توجه به اینکه از
حقوق اولیه یک زندانی محروم بوده، با خونسردی تمام و اعتماد به
نفس بالا این مشکلات را تحمل نموده و افتخار می کند به عملکرد
خویش در دفاع از حقوق مردم. حکومت باید بداند که آقای کروبی چه
پیش از انقلاب و چه اکنون از پرداخت هرگونه هزینه ای؛ هیچ
ابایی نداشته و خود را آماده تحمل همه مصائب نموده است. |