سردبیر محترم پیک نت؛ با سلام و تشکر
از فعالیت پر ثمرتان. در شماره امروز
پیک نت، گذشته از اخبار و تحلیل
وضعیت
ایران دو نوشته نیز قابل توجه بود که
ما، خوانندگان خارج نشین نشریه شما،
را نشان گرفته بود. یکی از آن دو
نوشته به شما "از
اینکه در جهت آگاهی مردم تلاش می کنید
باید تشکر ویژه ازتون کرد. خدا یار و
یاورِ شما باشد". و دیگری آرزو کرده
بود که: "خسته
نباشید و در راه به روز آوری و
اداره سایت مهم و مفید پیک نت که
دیگر به یکی از امیدهای من در زندگی
تبدیل شده پایدار و تواناتر بمانید".
سردبیرعزیز، محبت فرموده و این جوابیه
را از طرف یکی از خوانندگان نشریه تان
به نویسندگان آن دو پیام برسانید.
عزیزان هموطن ساکن ایران، عده ای از
ما خوانندگان خارج کشور پیک نت از
اهمیت وجود نشریاتی که همت کرده اند و
کمر به شکستن خفقان خبری بسته اند نیز
آگاهیم و تا آنجا که توان داشته باشیم
در زنده نگه داشتن این شمع آگاهی تلاش
خواهیم کرد. اما شاید باور نکنید که
هزاران خواننده خارج نشین نشریه پیک
نت نیز آن آتشی را که شما در میان آن
در حال کباب شدنید را می بینند و با
توسل به بهانه های رنگ باخته از کمک
به خبر رسان دریغ می کنند. کم لطفی
این گروه از ایرانیان خارج نشین تنها
به پیک نت خلاصه نشده و دیگران نیز که
مخلصانه در راه خبر و تفسیر تلاش می
کنند نیز مشمول این بی مهری هستند.
برای نمونه، نشریه جرس، ماههای متمادی
پس از درخواست به کمک مالی مجبور شد
که تبلیغات تجاری در سایت خود را
بپذیرد و در کنار خبر "شنبه؛ تجمع
خانواده های بازداشت شده آذری"،
تبلیغی حمل کند که دیگران را به
سرمایه گذاری در املاک تورنتو دعوت می
کند. سرمایه گذاری به هر شکلی حق
افراد است، اما هر چیز زمان و مکان
خاص خود را طلب می کند.
نویسنده این خطوط افراد فراوانی را
میشناسد که توده ای بودن را دلیل کمک
نکردن به پیک نت اعلام می کنند،
مسلمان بودن را دلیل به کمک نکردن به
جرس و ... غیرو. به نظر میرسد که این
افراد نه تنها راهشان، بلکه قلبشان
نیز از شما دور شده. مشکل توده ای
بودن و مسلمان بودن نیست، بلکه ای کاش
ما هم ذره ای از آن غیرتی که شما
روزانه به نمایش می گذارید را
داشتیم.
موفق و پیروز باشید. م. ن. اندیشه
(پیک نت: حتی آنها که عهد کرده بودند
نیز عهد خود شکستند! اما "بگذرد این
روزگار تلخ تر از زهر"، که در آن رسم
مروت نیز به تاراج رفته است.) |