|
همسایگان اطراف دریای خزر، همگی تصمیم گرفته اند این دریا را
که بزرگترین دریاچه جهان است به مرزهای آبی- نظامی تبدیل کنند.
تاکنون جمهوری اسلامی و روسیه در نواز مرزی- دریائی خود در
دریای خزر نیروی نظامی داشتند و اکنون ترکمنستان، آذربایجان و
قزاقستان نیز پایگاه های دریائی خود را در این دریا علنی کرده
اند. هیچکدام نمی گویند این صف آرائی نظامی با چه هدفی صورت
گرفته است، اما از روز روشن تر است که رقابت بر سر نفت و گاز
دریای خزر انگیزه پرقدرتی است که با پیش بینی خطر آغاز حمله به
ایران و جنگی شدن خلیج فارس، اهمیت آن چند برابر خواهد شد.
روسیه در حال حاضر ۱۴۸ کشتی و قایق نظامی در
مرزهای خود در دریای خزر متمرکز کرده که قرار است بزودی 16
کشتی جنگی دیگر نیز به آن اضافه شود. از جمله
دو کشتی جنگی موشک‌انداز و سه شناور.
جمهوری آذربایجان
10
شناور پیشرفته از ترکیه و دو شناور موشک‌انداز از آمریکا
خریداری کرده
و در دریای خزر مستقر ساخته
است. آمریکائی
ها
در
مرکز کنترل ستاد فرماندهی باکو
در دریای خزر حضور دارند.
قزاقستان نیز در
"آکتائو"،
بندر دریایی خود، پایگاه هوایی تاسیس کرده
و
قایق‌های گشت‌زنی از کره جنوبی خریداری
و در همین بندر مستقر ساخته است.
ترکمنستان نیز در سال ۲۰۱۰ بر تعداد قایق‌های گشت زنی پرسرعت
در
دریای
خزر افزوده است.
در ایران نیز، نیروی دریائی ارتش جمهوری اسلامی 20
درصد از منطقه دریای خزر
را
تحت کنترل
گرفته است.
آیا اختلاف بر سر حل مسئله حقوقی دریای خزر، سرانجام به یک
رویاروئی نظامی خواهد انجامید؟
رادیو دویچه وله آلمان اخیرا گزارشی دراین مورد تهیه و پخش کرد
که در آن به همین مسائل اشاره شده بود. از جمله این که
قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان از آمریکا و ترکیه برای
ارتقا‌ء قدرت نظامی خود در
دریای خزر درخواست
کمک کرده‌اند. گرایش کشورهای دریای خزر به مسابقه تسلیحاتی
احتمال بروز درگیری نظامی را در این دریا می‌افزاید. |
