سینه ای که مقامات حکومتی برای تظاهرات انگلستان به تنور
چسبانده اند و خبرهایش در مطبوعات و سیمای جمهوری اسلامی منتشر
می شود، هر عیب و ایرادی که داشته باشد، یک حسن بزرگ دارد و آن
یادآوری دوباره جنایاتی است که پس از انتخابات 22 خرداد در
ایران مرتکب شدند و مردم حالا بلافاصله آن جنایات را با
ادعاهای امروز مقامات درباره حوادث انگلستان مقایسه می کنند.
نتیجه این مقایسه بی شک علیه جمهوری اسلامی است.
مردمی که در خیابان های تهران و اصفهان و تبریز و شیراز و
کرمان و اهواز و... شاهد آن جنایات خیابانی اوباش وابسته به
سپاه و چماق بدستان، آتش گشودن به روی مردم بی سلاحی که حتی
راهپیمائی سکوت می کردند، با خواندن این مصاحبه علاء الدین
بروجردی رئیس کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس، معاون سابق
وزارت خارجه و معاون اسبق وزارت اطلاعات چه می گویند؟
بروجردی:
نمیتوان مردمی را كه آمده بودند تا با آرامش صدای اعتراض
خودشان را به گوش حكومت برسانند، به قتل رساند و بعد گفت خب
اتفاق است و افتاده و شما(یعنی
رهبر و بروجردی و بقیه)
عصبانی نشوید. اینكه احساسات مردم را تحریک كنیم و بعد بگوییم
معترضان یک مشت آشوبطلب احساساتی هستند كه دروغ شاخدار به
مردم است و نمیتوانند باورش كنند. این آتش بد
طور به خرمن آنها افتاد.
استفاده از سلاح گرم و كشتار مردم در لندن تصویربرداری شده
است. رسانههای انگلیسی بیایند و بگویند در تهران در كجا از
سگهای وحشی برای حمله به مردم استفاده شده است؟
( از ما یا بگیرند و با اوباش وحشی که بدتر از سگ هارند به
مردم حمله کنند.)
در كجا با اسب و سگ به مردم حمله میكنند؟
(بیایند از ما یاد بگیرند و با موتور سیکلت حمله کنند)
ما در ایران مبتنی بر واقعیات حرف میزنیم،
اما آنها درباره سال 88 و درباره ایران مبتنی بر توهمات خود
اخبارپراكنی كردند. اینكه یک مشت سگ هار را بین مردم رها كنند،
خب انتظار دارند مردم واكنش نشان ندهند؟ پس برخورد آنها از
مصادیق بارز نقض حقوق بشر است. ما در تهران كاری نكردیم كه
حقوق بشر نقض شود، از قضا با مردمی كه میخواستند حقوق سایر
شهروندان را نقض كنند تا جایی كه ممكن بود مدارا كردیم.
(و با گلوله آنها را کشتیم و اگر در خیابان هم نکشتیم بردیم در
زندان اول بهشان تجاوز کردیم و بعد کشتیم! و یا موسوی و کروبی
را چون توپ و تانک و مسلسل و چماق و پنجه بوکس توی جیبشان
داشتند در خانه هایشان حبس کردیم.)
ما به گزارشگر آنها اگر اجازه ورود نمیدهیم به این دلیل است
كه آنها قضاوتهایشان بر اساس معیارهای دوگانه است. حقوق زن در
ایران رعایت میشود. معاون رئیسجمهور
تا نماینده مجلس زن هستند؛ 60
درصد دانشگاه مال زنهاست. پس مشكلی از نظر حقوق بشر نداریم.
آنها اگر وارد ایران شوند حتما ما را تحسین خواهند كرد اما چون
رویكردشان ظالمانه است، نمیپذیریم. |