سئوال مجلس از احمدی نژاد، به بازی موش و گربه تبدیل شده است. اعتبار واقعی احمدی نژاد نزد دوستانش که اکثریت مجلس را دراختیار دارند، آن روز برای همگان آشکار شد که او برای دفاع از وزیر ورزش به مجلس رفت و تقریبا "هو" شد. اینها دیگر نکات تازه ای نیست و همه از آن اطلاع دارند. بحث بر سر سئوال از احمدی نژاد است که عده ای آن را در 10 مورد تنظیم کرده اند و منتظرند ببینند احمدی نژاد مشائی را میدهد دم تیغ یا همچنان می خواهد او را بعنوان طراح دولتی انتخابات مجلس آینده در کنار دست خودش نگهدارد؟ و از بیت رهبری چه دستوری ابلاغ می شود. احمدی نژاد می داند این توپی که مرتب می گویند می خواهند آن را شلیک کنند، گلوله ندارد. آقا از ترس افزون شدن اعتبار موسوی در میان حکومتی ها و حقانیت نظرات هاشمی رفسنجانی جرات کنار گذاشتن او را ندارد و مجلس هم گلوله جسارت عمل مستقل از بیت را ندارد. ضمن آن که همین اکثریتی که می خواهد توپ را در کند، خودش دستش در کودتا و فساد اقتصادی و جنایت سیاسی آلوده است. چنان آلوده که می ترسند همه با هم بروند!

بدین ترتیب، توپ تو خالی مجلس را گهگاه از زاغه بیرون کشیده و با تهدید شلیک، آن را نشان احمدی نژاد می دهند و احمدی نژاد هم با عنوان کردن طرح های جنجالی مانند هزار متر زمین برای هر ایرانی (به سبک هیتلر که گفته بود به هر آلمانی یک فولکس واگن داده می شود) و یا اشاره به برادران قاچاقچی و اسکله های قاچاق و یا طرح دوستانش برای جداسازی جنسیتی در دانشگاه ها و بانک ها و سپس مخالفت او با این نوع طرح ها، برای جلب نظر مردم به مجلس و روحانیون پاتک می زند.

بازی به ظاهر بی سرانجام ادامه دارد، اما اطلاع از آن 10 سئوالی که قرار بوده و یا شاید قرار است از احمدی نژاد بپرسند بی فایده نیست:

۱ ـ چرا قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلان شهرها و حمل و نقل عمومی سایر شهرها، علی رغم نیاز مبرم این شهرها به روان سازی ترافیک، خصوصا با آغاز هدفمند شدن یارانه حامل های انرژی، ابلاغ و اجرا نشد؟

۲ ـ وزیر ورزش و جوانان پس از پنج ماه از ابلاغ قانون تشکیل وزارت ورزش و جوانان با نامه ای غیر معمول به مجلس معرفی شد، آیا این امر نوعی تلاش برای گریز از اجرای قانون نیست؟

۳ ـ طبق آمار رسمی نرخ رشد اقتصادی کشور در سال ۸۹ زیر ۱% بوده و اگر نرخ اعلام شده از سوی صندوق بین المللی پول را بپذیریم حدود ۳% بوده است در حالی که طبق برنامه باید حداقل ۸% باشد. آیا این امر حاکی از ضعف مدیریت اقتصادی کشور نیست؟ همچنین با این نرخ رشد آیا ممکن است یک میلیون و ششصد هزار شغل در کشور ایجاد شده باشد؟
۴ ـ مبلغ ۱۵۰۰ میلیارد تومان بودجه ارتقاء شاخص های فرهنگی کشور در قانون بودجه سال ۱۳۸۹ چگونه هزینه شده است؟

۵ ـ قانون هدفمند کردن یارانه ها پنج ساله بوده است در حالی که میزان افزایش بهای برخی حامل های انرژی نشان می دهد که دولت مدت اجرای آن را کمتر از ۳ سال در نظر گرفته است. در نتیجه مردم باید فشار غیر لازمی را در پرداخت بهای مثلا گاز مصرفی تحمل نمایند. همچنین سهم بخش تولید صنعتی و کشاورزی تاکنون به درستی پرداخت نشده و باعث گران تمام شدن هزینه تولید کالا و محصول گردیده است. چرا دولت مقید به اجرای قانون مجلس نیست؟

۶ ـ مقاومت یازده روزه جناب عالی در مقابل حکم حکومتی رهبر انقلاب اسلامی مبنی بر ابقای حجت الاسلام مصلحی وزیر محترم اطلاعات چه توجیهی دارد؟

۷ ـ چه ضرورتی وجود داشت که آقای منوچهر متکی وزیر سابق امور خارجه در زمان ماموریت خود به سنگال عزل شود به طوری که علاوه بر تحقیر شخصیت ایشان، نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح جهان آسیب ببیند؟

۸ ـ این سخن جناب عالی که مجلس در راس امور نیست، چه هدفی را دنبال می کند؟

۹ ـ چرا جناب عالی با علم به اینکه انتقاد از برخی مجریان «قانون عفاف و حجاب» در رسانه ملی موجب کاهش اقتدار نظام در این حوزه و بدتر شدن وضع پوشش اسلامی در جامعه خواهد شد، در برنامه زنده تلویزیونی ضمن متهم کردن برخی مجریان این قانون، بر خلاف اجماع فقها بر وظیفه دولت اسلامی در آن مرتبه از امر به معروف و نهی از منکر که نیازمند اعمال قانون است، با اعلام این مطلب که راه حل این مسئله منحصر به کار فرهنگی است، از دولت سلب مسئولیت نمودید و پس از مخالفت گسترده مراجع تقلید، ائمه جمعه، علمای بلاد و نمایندگان مجلس با سخنان شما، در مصاحبه زنده تلویزیونی بعدی اعلام کردید که سخن من همان است که گفتم. این رفتار شما چگونه توجیه می شود؟

۱۰ـ چرا نظریه «ترویج مکتب ایران به جای مکتب اسلام» را که توسط رئیس دفتر شما بیان شد علی رغم ضدیت با مبانی انقلاب اسلامی و مخالفت قاطبه مراجع عظام تقلید و علمای بزرگ و دلسوزان نظام، تایید و بر آن تاکید نموده باعث تنزل جایگاه انقلاب اسلامی و زنده شدن تعصبات قومی در میان مسلمانان و سوء استفاده مخالفان وحدت اسلامی گردیدید؟ اصولا چرا از گروه موسوم به «جریان انحرافی» علی رغم هشدار و اعلام خطر علمای بزرگ اعلام برائت نمی کنید بلکه از این افراد دفاع می نمایید؟