این روزها و در واقع در این دو سال بعد از کودتای 22 خرداد، حوادث مشابهت هائی با دوران اولیه پس از کودتای 28 مرداد دارد. از جمله سرنوشت سپهبد زاهدی و یارگیری هایش علیه اعلیحضرت و یارگیری های باند احمدی نژاد علیه خامنه ای.

فضل الله زاهدی پس از کودتا یک شبکه وسیع شخصی را با چراغ سبز در خارج برای دوران پس از در آوردن قدرت از چنگ شاه می پروراند. این کار به 2 سال نکشیده که شاه بال و پر زاهدی را قیچی کرد و شبکه اش را هم متلاشی. زاهدی هم مانند احمدی نژاد گریه کرد، چرا که میدانست همای قدرت برای همیشه از سرش پرید. شاه او را به خارج فرستاد تا در ژنو بماند و او نیز مانند همه تیمسارهای بازنشسته شاه بزودی مردی شکسته شد و سپس مرد. احمدی نژاد اگر شانس بیاورد و زنده  بماند بزودی دچار شکستگی و پیری زودرس خواهد شد. احمدی نژاد بر خلاف هر رئیس جمهور دیگری حداقل اطلاع را از تاریخ ندارد و به همین دلیل تاریخ به سادگی درباره او تکرار می شود. کودتا در کودتا در صف گرگان  اجتناب ناپذیر بود. مشایی بی تجربه با بیتابی و طمع زود هنگام از هول حلیم تمام باند احمدی نژاد را با خود در دیگ انداخت.

سپبهد زاهدی