سال 90 در ایران، با دو خبر آغاز شد که در ظاهر با هم بی
ارتباط بودند، اما در باطن، عمیق ترین ارتباط را با هم داشتند.
از این دو خبر، یکی علیرغم تعطیلی مطبوعات و به روز نشدن سایت
های خبری، پوشش خبری وسیع یافت و دیگری علیرغم پخش مکرر آن از
صدا و سیما و انتشار آن در سایت های حکومتی با بی اعتنائی مردم
روبرو شد. این درحالی است که اهمیت خبر دوم، کمتر از خبر اول
نبود!
یکی از این دو خبر "درگذشت پدر میرحسین موسوی" بود و دیگری
سخنرانی علی خامنه ای در سفر نوروزی به مشهد.
درباره خبر اول، در همین شماره پیک نت گزارشی را همراه با
تفسیر آن می خوانید. اما در باره خبر دوم و اهمیت آن.
علی خامنه ای در سخنرانی طولانی نوروزی خود در مشهد که مانند
همیشه آراسته به تکرار و لفاظی بود، این جمله بسیار مهم را،
ضمن ارائه تفسیری من در آوردی از حوادث لیبی گفت و یا از دهانش
در رفت:
«...
امكانات هستهاى خودشان را هر سال چندين برابر از سال قبل
بيشتر كردند. آنجا مردم ديدند كه مسئول كشورشان دستور داد همان
امكاناتى كه داشتند، همه را در مقابل تهديد غربىها، يا به قول
خودشان در مقابل مشوق هاى غربىها جمع كردند. مثل اينكه يك
آبنبات ترشى، شكلاتى توى دهن يك بچهاى بگذارند، به اينها
مشوق دادند، اينها هم همه را از دست دادند و رفتند! خب، ملت
اين را مىبيند، دلش خون مي شود، غرورش جريحهدار مي شود. در
همهى اين كشورهائى كه مردم آنها قيام كردند، اين قضيه مشاهده
ميشود.»
ما، بدلیل اهمیت این جمله، عین آن را، بدون ویراش فارسی آن نقل
کردیم تا دستی در آن نبرده باشیم.
آنچه در پشت این جمله پنهان است و گوینده آن را بعنوان یک
سیاست در ذهن خود دارد، اینست که قذافی اگر امکانات اتمی خود
را تسلیم نکرده بود جرات حمله به لیبی را نداشتند. از آنجا که
کسی از نیروگاه برق اتمی نمی ترسد، بنابراین ترجمه سخن آقای
خامنه ای اینست که برای جلوگیری از حمله امریکا و ناتو باید
مجهز به سلاح اتمی بود و قذافی اگر جلوتر رفته و به جای تحویل
تجهیزات اتمی اش، به سمت تولید کلاهک اتمی رفته بود حالا رژیمش
بیمه شده و امریکا و ناتو جرات حمله به آن را نداشتند.
بموجب این تفسیر خطرناک و درعین حال کج و معوج، مردم لیبی از
تحویل دادن تجهیزات اتمی برآشفته اند! که اگر این تفسیر را
بپذیریم، آنوقت باید پرسید که دلیل به خیابان آمدن مردم یمن و
تونس و مصر و بحرین و الجزایر و سوریه هم همان است که ایشان
درباره لیبی می گوید؟
اقای خامنه ای از سیاست اتمی خودش دفاع کرده و تلویحا به خاتمی
و هاشمی که با سیاست اتمی وی موافق نیستند حمله کرده و همان
اصطلاح شکلات و آبنبات چوبی را به کار برده که علی لاریجانی به
کار برده بود.
ممکن است بپرسید، ارتباط این سخنرانی با درگذشت پدر میرحسین
موسوی چیست؟
پاسخ روشن است: از جمله دلائل اصلی و بسیار قطعی کودتای 22
خرداد و حتی آلوده شدن دست های آقای خامنه ای به همان جنایاتی
که شاه در جریان قیام 15 خرداد بدان آلوده شد، حفظ و ادامه آن
سیاست اتمی است که در بالا و در ارتباط با لیبی به آن اشاره
کرد. او در برابر یک جنبش عظیم مردمی و به خاک و خون کشیدن آن
برای ادامه این سیاست و مخالفت با هر نوع اما و اگری در برابر
ادامه آن ایستاد. و این درحالی است که جنبش مقاوت در برابر
کودتای 22 خرداد که حالا به یک جنبش سراسری برای اصلاحات تبدیل
شده نیز همچنان پابرجاست. درگذشت پدر موسوی و وحشت حکومت از
مراسم تشییع جنازه و مجلس ترحیم آن بارز ترین دلیل این حضور
است! او بدین ترتیب اختناق و سرکوب شاهنشاهی را برای خود توجیه
کرده، همچنان که پرچمدار تبدیل جمهوری به سلطنت بازتولید شده
در ایران شده است! اگر توطئه ای هم در لیبی درجریان باشد، این
توطئه جز به دلیل خودکامگی قذافی و بستن فضای سیاسی و جلوگیری
از هر گونه فعالیت احزاب ممکن نشد و اسب تراوای امریکا برای
رخنه در دم و دستگاه قذافی نیز اتقاقا همان اسبی بود که در
چنین سیستم هائی شکل می گیرد. یعنی بیت رهبری و کاخ ریاست
جمهوری و کاخ سلطنتی و فرزندان ذکور و مونث خودکامگان. همچنان
که اکنون فاش شده فرزند قذافی با امید نشستن به جای پدر، اسب
تراوای امریکا شد و امریکا مهره های خود را توسط او در رژیم
قذافی جا سازی کرد و حالا پدر و پسر را با هم به توپ بسته است.
ریشه های توطئه در لیبی به اینجاها باز می گردد. همچنان که در
جمهوری اسلامی نیز توطئه علیه اصلاحات و پر کردن زندان ها از
اصلاح طلبان به همین جا می خواهد ختم شود. مشتی بی ریشه که
معلوم نیست از کجا سر در آوردند، زیر پرچم آقا مجتبی جمع شدند
و به او وعده قبول رهبری او بعد از پدرش را دادند و باید دید
در بزنگاه ها، با او چه خواهند کرد! |