در حاليكه جهان نگران تهاجم نظامی امريكا به ايران است و بزرگترين بهانه های امريكا، توليد سلاح هسته ای و نقض حقوق بشر درايران است؛ مخالفان اصلاحات و مافيای قدرت با نقض مكرر حقوق بشر، مخالفت با امضای مقاوله نامه هسته ای و سخنان تحريك آميز وبه غايت  بی خردانه رهبر و عده ای از فرماندهان سپاه، به ياری امريكا و سياست های جنگ طلبانه آن برخاسته اند!ا

نطق پيش از دستور محمدرضا علی حسينی

همان‌است كه‌ زمان پهلوی‌بودهمان‌است كه ‌زمان پهلوی ‌بود!

«داوودسليماني»درنطق‌خوددرمجلس‌نتوانست‌باصراحت‌بگويد:

مسئول وضع كنونی كشور، شخص رهبر است !

تاريخ جدال ميان "داد" و "بيداد" در ايران، به امروز و ديروز و به نهضت نامه نگاری و دادخواهی مردم ايران در جمهوری اسلامی باز نمی گردد. حداقل، به استناد شعری كه در زير و به نقل از "مخزن الاسرار" شاعر بزرگ ايران " نظامی” می خوانيد، از زمان سلطان سنجر تاكنون تاريخ نگارش دارد. يعنی 700- 800 سال است كه مردم ايران از بيداد حاكمان به داد آمده و فرياد دادخواهی آنها بلند شده است. درتمام اين 8 – 7 قرن هر حاكمی خود را ابدی فرض كرده و به پشتوانه  قراول و يساولی كه پشت سر و مقابل بيت و قصرش داشته بی اعتناء به اين دادخواهی ها، كج راهه خود را ادامه داده، تا آنجا كه با قيام مردم برزمين گرم خورده است. اين همان سرنوشتی است كه نظامی در پايان اين حكايت منظوم و در پيش بينی سرانجام سلطان سنجر به آن اشاره می كند: " آب در اين خاك معلق نماند"

آنكه پيوسته مانده، ايران و ايرانی و آنكه رفته حاكم و ظالمانش بوده اند. از حكومت امام هشتم در خراسان هم جز ملك و املاكی كه اكنون واعظ طبسی و پسرانش روی آن دست گذاشته اند و نقاره خانه ای كه طلوع و غروب خورشيد را خبر می دهد باقی نماند! چه رسد به ولايت و مجمع مصلحت و شورای نگبهانی كه تجار و بازاری ها در آن جا خوش كرده اند و رهبری كه سخنگوی آنان است.

رنجنامه های سياسيون مذهبی و غير مذهبی، دانشجو و استاد، پيرزن و پيرمردی كه فرزندانشان در زندان اند، خون دل نامه ای كه والدين قربانيان حمله به خوابگاه ها نوشته اند، نامه هائی كه از در خاك خفتگان گورستان بی سنگ و نشان "خاوران" برجای مانده، دادنامه ای كه مجلس ششم خطاب به رهبر نوشته و... همه آنها در سينه تاريخ ايران خواهد ماند، چنان كه رنجنامه اين پيرزن را نظامی به سينه تاريخ سپرد تا آيندگان بخوانند و سرانجام خود را، در همان خراسانی حدس بزنند، كه امروز آيت الله واعظ طبسی برآن حكم می راند و خود را ابدی تصور كرده است!