|
شایعه خروج
نیروهای نظامی
روسیه از سوریه
با دستور پوتین
به وزارت دفاع
این کشور به
واقعیت تبدیل شده
و همه کشورهای
منطقه نسبت به
این تصمیم روسیه
که در ۱۴ مارس
گرفته شده واکنش
نشان داده و
میدهند.
اهمیت حضور
نیروی هوائی
روسیه در سوریه
برتری هوایی دولت
سوریه و متحدانش
در سوریه بود که
اجازه برتری به
اسرائیل، امریکا
وترکیه نمیداد.
علاوه برآن روسیه
در دوران حضورش
بانی بسیاری از
قراردادهای صلح
دولت سوریه با
قبائل و نیروهای
پراکنده قومی در
این کشور بود.
روسیه همچنین در
برقراری امنیت در
شهرهای سوریه نقش
بی بدیلی را ایفا
کرد و توانست به
مرور دولت بشار
اسد را به جایگاه
واقعیش برساند.
در پی تصمیم به
خروج روسیه از
سوریه، در نخستین
اقدام بشار اسد
برای رایزنی با
مقامات کلیدی
جمهوری اسلامی
(در راس آنها
رهبر جمهوری
اسلامی) راهی
ایران شد. سفری
که درباره نتایج
آن هیچ گزارشی
تاکنون منتشر
نشده است.
اسراییل که عامل
نا امنی در منطقه
است فورا نسبت به
روسیه از سوریه
واکنش نشان داد و
هفته نامه
نیوزویک این
اقدام روسیه را
فرصتی بسیار
مناسب برای
اسراییل خواند.
اسراییل طی چند
روز اخیر اقدام
به مانور نظامی
با شبیه سازی
حمله به ایران و
تقابل با حزب
الله کرد که با
شلیک دو موشک به
دمشق (امری که در
جنگ سوریه سابقه
نداشت) رسما
بعنوان طرف اصلی
جنگ در سوریه
اعلام ورود کرد.
ظاهرا تبلیغاتی
که بر محور آماده
شدن اسرائیل برای
حمله به تاسیسات
اتمی ایران جریان
دارد، هدفش نه
ایران بلکه پا
سست کردن ایران
در سوریه و
انتقال نیروهایش
برای دفاع از
ایران به داخل
کشور است، تا پشت
حکومت سوریه از
چند طرف خالی
شود.
ترکیه که سالهاست
حامی اصلی
تروریست های
مزدبگیر داعشی در
سوریه است فورا
به افزایش حضور
خود در سوریه
اقدام کرد، بنحوی
که اردوغان امروز
رسما اعلام کرد
که ترکیه تا شعاع
۳۰
کیلومتری در
مرزهای جنوبی خود
به داخل خاک
سوریه خواهد رفت.
امریکا
که برای بی ثبات
کردن سوریه از
هیچ کوششی دریغ
نکرده است، اخیرا
با کمک نیروهای
نیابتی خود از
جمله ارتش
باصطلاح دمکراتیک
سوریه عملیات
متعددی را برای
بازپس گیری مناطق
آزاد شده توسط
ارتش سوریه در
شمال غرب سوریه
را آغاز کرده
است. امریکا
همچنین ماههاست
در تلاش است تا
با متحد کردن
کردهای سوریه
جبهه جدیدی در
شرق سوریه علیه
دولت بشار اسد
بگشاید.
مطبوعات غربی از
بی بی سی فارسی
تا رادیوفردا تا
بقیه همگی ضمن
اشاره ضمنی به
خروج روسیه از
سوریه، سپردن
پایگاه های روسیه
به ایران و حزب
الله را بیشتر از
اصل خروج روسیه
عمده کرده اند.
پیش بینی می شد
که عربستان و قطر
نیز دست به
تحریکاتی در
سوریه با حمایت
از نیروهای
نیابتی خود بزنند
اما با جنگ نفتی-
گازی که در جهان
جاری شده این
کشورها تاکنون
ترجیح داه اند در
جبهه روسیه
بمانند و تاکنون
علاقه ای به
دخالت در سوریه
از خود نشان
نداده اند.
بدین ترتیب همه
نگاهها به ایران
دوخته شده است.
ایران که حضور
نیروهایش در
سوریه را همیشه
بصورت مستشاری
ذکر کرده نقش
مهمی در پیروزی
بشار اسد بر
تروریست ها داشته
است. حتی در بعضی
تحلیل ها ایران
را عامل دعوت از
روسیه برای حضور
در سوریه
میدانند. علیهذا
سوریه بار دیگر
صحنه اصلی نبرد
نیروهای منطقه ای
خواهد شد و
امریکا و اسراییل
برای فشار بیشتر
به ایران و حزب
الله برای به
شکست کشاندن
ایران در منطقه
از هیچ کوششی
دریغ نخواهند کرد.
ترور اخیر یکی از
فرماندهان سپاه
قدس در تهران و
مانورها و تحرکات
نظامی اخیر
اسراییل عملا
نشان از مقابله
با ایران دارد.
سوریه از این پس
جبهه اصلی نبرد
در منطقه خواهد
شد. نبردی که
بازنده آن هر طرف
که باشد برای
همیشه از صحنه
کنار گذاشته
خواهد شد. فاصله
گرفتن اخیر ایران
از مذاکرات اتمی
با هدف گرفتن
حداکثر امتیازها،
از جمله لغو
تحریم ها و
خودداری از عقب
نشینی در فعالیت
های اتمی و موشکی
و همزمان، سرعت
بخشیدن به فعالیت
های پیشبردی اتمی
در دوران اخیر را
در این واقعیت
باید دید.
واقعیتی که اگر
ایران از آن غافل
شود و یا زیر
فشار خارجی و
طرفداران مصالحه
با امریکا و غرب
در داخل کشور تن
به سازش و عقب
نشینی اتمی بدهد
عملا پشت خود را
خالی کرده است.
البته این به
معنای گرفتن
حداکثر امتیارها،
حفط قدرت نظامی و
اتمی و ندادن
امتیاز اتمی
نیست! |
