1- اين بيانيه انباشته از ادعاهای اثبات نشده، غيرعلمی و غيركارشناسی است.
2- در سال‌هاى ۶۸ تا ۷۵ افراطى ترين رويكردهاى تضعيف ارزش پول ملى اجرا شد و هيچ يك از ادعاهاى بيانيه هم محقق نشد.
3- در سال‌های اخير به توصيه نويسندگان همين بيانيه با آزادسازی‌های وسيع و مداخله بانك مركزی بارها برای دلار تقاضای كاذب بوجود آوردند و مانع كاهش آن شدند.
4- از سال ۱۳۶۸ به بعد اكثريت قريب به اتفاق توصيه هاى اين نامه اجرا شده و نتايجش را هم می‌بينيم.
5- نويسندگان بيانيه، خود را طرفدار اقتصاد مدرن و رقابتی و مخالفانشان را طرفدار عدالت اجتماعی با سركوب معرفی می‌كنند. ولی بدليل اعتقاد به دمكراسی و  حقوق مردم با توصيه‌های اين بيانيه مخالفيم.
6- اقتصاد بازار با دمكراسی هيچ ارتباطی ندارد و از نظر تاريخی شعارش هر دلار يك رای بود و مبارزه مردم آن را ناگزير به پذيرش هر انسان يك رای كرد.
7- در بيش از ۳۰ درصد كشورها اجرای برنامه تعديل اقتصادی مستلزم برقراری حكومت سركوبگر نظامى و يا شبه نظامى شد.
8- در سال 1987صندوق بين المللی پول زير فشار يونسكو و يونيسف اعتراف كرد انسان‌ها بزرگترين قربانی برنامه‌های تعديل اقتصادی بوده اند.
9- ژاپن 260 سال، انگلستان 200 سال و امريكا 100 سال سياست‌های درونزا و حمايتی را اجرا كردند تا صنعتی شدند.
10- هيچكس با رابطه با خارج مخالف نيست مسئله نحوه اين رابطه است.