|
سیمای هول انگیز
همسایه دیوار به دیوار ایران
دکتر
"وحید بینش"، رییس دانشگاه کابل در نشستی
که روز گذشته (دوشنبه) در دفتر مطالعات
عالی بینالمللی وزارت امور خارجه
(متاسفانه خبرگزاری ایسنا یادش رفته
بنویسد وزارت امور خارجه افغانستان و یا
ایران!) برگزار شد، سیمای افغانستان امروز
را به گونه ای که در زیر می خوانید ترسیم
کرد:
اروپاییها معتقد بودند که راهکار خشکاندن
تروریسم از راه زور امکانپذیر نیست و
حالا آمریکاییها هم متوجه شده اند که
نمیتوان تروریسم را با زور از بین برد.
میتوان نیروهای طالبان و القاعده را از
بین برد اما ساختاری که آنها در آن رشد
پیدا کردهاند به سادگی قابل تغییر نیست.
طالبان یک قوم است و ریشههایش باقی است و
اکنون در حال گسترش به سمت پاکستان است.
آمریکاییها بر سر صلح و دموکراسی با
طالبان میجنگند اما وقتی میخواهند سوخت
و مایحتاج دیگرشان را از نقطهای به نقطه
دیگر منتقل کنند با طالبان مصالحه میکنند
و آنها هم با آمریکاییها همکاری
میکنند. طالبان سالانه 500 میلیون دلار
از غربیها دریافت میکنند تا راهها و
مسیرهای جادهیی امن را برای آمریکاییها
فراهم کنند.
اقدامات آمریکاییها و اروپاییها
NGO
برای حمایت از زنان، کودکان، حیوانات و...
تشکیل میدهند، اما در کشوری که انسانها
امنیت ندارند و حقوقشان رعایت نمیشود،
چگونه میتوان به حقوق حیوانات پرداخت؟ در
زمینه آموزش و پرورش به ویژه آموزش دختران
و تحصیل آنها پیشرفت خیلی کمی در
افغانستان به وجود آمده است. در چند ماه
گذشته در شهر غزنی 7 کودک در مقطع ابتدایی
به اتهام جاسوسی برای غربیها سر بریده
شدهاند و همچنان اسیدپاشی به دختران محصل
در کابل ادامه دارد.
براساس برآورد سازمان ملل در سال 1390 از
30 میلیون جمعیت افغانستان، 10 میلیون
بیکار و زیر خط فقر هستند. 50 کیلومتر
دورتر از کابل نیروهای مخالف و شورشی
فعالیت گسترده دارند. وضعیت افغانستان آن
قدر بیثبات است که حتی انتخابات آزاد در
آن دور از ذهن است. در انتخابات پارلمانی
قبلی در بسیاری از مناطق به خاطر ناامنی
انتخابات برگزار نشد. 63 درصد از
ازدواجها در جامعه سنتی افغانستان اجباری
است و همین مساله باعث میشود تا اکثریت
این ازدواجها بعد از ازدواج پاشیده شود و
زنان از خانه فرار کنند. به همین دلیل در
افغانستان مراکز مختلفی برای نگهداری زنان
فراری بعد از ازدواج تشکیل شده است. بعد
از سومالی، افغانستان دومین کشور فاسد
دنیاست.
تریاک و مواد مخدر بخش مهم اقتصاد
افغانستان را شکل میدهند. در زمان
طالبان، 73 هزار هکتار از زمینهای
کشاورزی، زیر کشت خشخاش رفتند، پس از 2008
این میزان به 193 هکتار رسیده است.
کشت
تریاک حدود 72 میلیارد دلار برای
اشغالگران سود داشته است و از این مبلغ
تنها 2 میلیارد دلار به افغانستان رسیده
است.
در یک نظرسنجی که صورت گرفته است تنها 25
درصد از مردم افغانستان دموکراسی را به
عنوان حکومت مردم میشناسند و بقیه از آن
مفهوم بیبند و باری، بیتوجهی به
ارزشها، پدیده صادرات محصولات غربی
استنباط میکنند و بیشتر مردم دموکراسی
را ضد اسلام میدانند.
http://www.isna.ir/fa/news/91121409523/ |
