|
رهبر جمهوری
اسلامی بیانیه ای
مفصل، در جمعبندی
4 دهه جمهوری
اسلامی تحت عنوان
بیانیه راهبردی
منتشر کرد که
بیشتر شبیه گزارش
هیات سیاسی یک
حزب حاکم است. به
دلیل این شباهت،
این بیانیه را
میتوان گزارش
هیات سیاسی بیت
رهبری دانست،
بویژه که دراین
بیانیه از
اصطلاحاتی کاملا
سیاسی و به روز
بهره گرفته شده و
نه از فرهنگ و
زبان مذهبی
روحانیون و از
جمله آقای خامنه
ای! از جمله "به
گمان زیاد"،
"چالش" ، "واقعیت
های عینی" و ...
این که این
بیانیه را که حتی
اعتبار وصیت نامه
را هم ندارد، چه
کس و یا کسانی
نوشته اند و آقای
خامنه ای پس از
رویت و ویرایش آن
را با امضای خود
و "دعاگوی شما
علی خامنه ای"
منتشر کرده آنقدر
اهمیت ندارد که
متن این بیانیه
اهمیت دارد. شاید
بتوان شباهت هائی
میان این بیانیه
و آخرین بیانیه
ای که شاه با نام
"صدای انقلاب شما
را شنیدم" آن را
خواند یافت.
دراین بیانیه از
استقلال ستایش می
شود اما درباره
آزادی ها سکوت می
شود. از جمهوری
اسلامی دفاع می
شود اما درباره
محتوای این نام
که در شعارهای
انقلاب 57 بعنوان
"عدالت اجتماعی"
منعکس بود تنها
با جمله ای بسیار
ملایم اشاره به
ناموفق بودن در
برقراری عدالت
اجتماعی اشاره می
شود. ایشان دراین
زمینه می گوید
نظام موفق نبوده
اما علت آن را نه
نظام اقتصادی
حاکم و بیش از سه
دهه رهبر مطلقه
خود، بلکه مجریان
سه قوه میداند و
همچنان بر خصوصی
سازی ها پافشاری
می کند. تفکر و
اندیشه ای که از
ابتدای تاسیس
جمهوری اسلامی وی
و همفکران
راستگرایش با آیت
الله خمینی و
میرحسین موسوی
داشتند و بر
مبنای آن گروه 99
به رهبری شیخ
محمد یزدی که
حالا رئیس حکومتی
حوزه قم است
تشکیل شد. بعدها
آقای خامنه ای
گفت که نگوئید 99
نفر، بگوئید گروه
100 نفره زیرا من
هم با همین گروه
هستم!
ما پس از مطالعه
چندباره بیانیه
آقای خامنه ای،
آن را از حاشیه
روی های آلوده به
ستایش و خودستائی
ها جدا کرده و
مبانی اصلی آن را
بصورت یک گزارش
تهیه کرده ایم که
در همین شماره
پیک نت می
خوانید. |
